Τιτανικός – Τιτάν – Άβυσσος

2.2.2024

Του Ησαΐα Κωνσταντινίδη 

18 Ιουνίου 2023. Το υποβρύχιο “Titan” της εταιρείας OceanGate, ιδιοκτησίας του Στόκτον Ρας, κατά τη διάρκεια κατάβασης που πραγματοποιούσε στον χώρο του ναυαγίου του περίφημου «Τιτανικού», έχασε κάθε επικοινωνία με το σκάφος υποστήριξής του (το “Polar Prince”). Ο χρόνος: περίπου 105 λεπτά μετά την κατάδυσή του. Η περιοχή: περίπου 400 μίλια από τις ακτές του νησιού της Νέας Γης στον Καναδά. Τελικά, μετά από μερικές ημέρες γεμάτες τρόμο και αγωνία και έπειτα από μεγάλη επιχείρηση στην οποία συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, σκάφη από τον Καναδά και τη Γαλλία, στις 22 Ιουνίου 2023 ανασύρθηκαν τα συντρίμμια του. Στο “Titan” επέβαιναν και βρήκαν τραγικό θάνατο πέντε άνθρωποι: ο ίδιος ο διευθύνων σύμβουλος της OceanGate Stockton Rush, ο Πακιστανός δισεκατομμυριούχος Shahzada Dawood, ο 19χρονος γιος του Suleman Dawood, ο Βρετανός μεγιστάνας και τυχοδιώκτης Hamish Harding και ο Γάλλος πιλότος υποβρυχίων Paul-Henry Nargeolet. 

Σύμφωνα με ανακοίνωση της ακτοφυλακής των ΗΠΑ: «Το σκάφος φαίνεται πως δεν έχει προσκρούσει στον Τιτανικό, δεδομένου πως στο σημείο όπου βρέθηκαν τα συντρίμμια του δεν υπάρχουν συντρίμμια του ναυαγίου. Το σκάφος βρέθηκε περίπου 183 μέτρα από το ναυάγιο του Τιτανικού. [...] Έχουν ήδη βρεθεί και συλλεχθεί πέντε κομμάτια του σκάφους, αλλά οι έρευνες θα συνεχιστούν μέχρι να συλλεχθούν όλα τα συντρίμμια και οι σοροί των πέντε μελών του πληρώματος. Το βέβαιο είναι πως το υποβρύχιο έχει διαλυθεί». Εν τέλει, οι σοροί ουδέποτε βρέθηκαν, αφού -όπως εκτιμάται- εξαϋλώθηκαν πλήρως... 

Ένας Ισπανός εμπειρογνώμονας, ο Χοσέ Λουίς Μαρτίν δήλωσε πως το υποβρύχιο της OceanGate έχασε τη σταθερότητά του λόγω ηλεκτρικής βλάβης, η οποία το άφησε χωρίς κινητήρα και χωρίς σύστημα πρόωσης, με συνέπεια να οδηγηθεί προς τον πυθμένα «σαν βέλος» και με το φινιστρίνι του στραμμένο προς τα κάτω. Σύμφωνα με την εκτίμησή του, όταν το “Titan” βρισκόταν σε βάθος περίπου 5.600 ποδιών (περί τα 1.600 - 1.700 μέτρα), «άρχισε ελεύθερη πτώση σαν να ήταν πέτρα και χωρίς κανέναν έλεγχο, μέχρι που στα 8.600 πόδια έσκασε σαν μπαλόνι λόγω της ταχύτατα μεταβαλλόμενης πίεσης! Οι πέντε επιβάτες έζησαν μία τρομακτική εμπειρία μέσα στο απόλυτο σκοτάδι και στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλον κατά τη διάρκεια της πτώσης, η οποία είχε διάρκεια από 48 έως 71 δευτερόλεπτα. Φανταστείτε τη φρίκη, τον φόβο και την αγωνία. Πρέπει να ήταν σαν ταινία τρόμου. Είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς τι βίωσαν εκείνες τις στιγμές»... 

Στο μεταξύ, ανατριχιαστικά υπήρξαν όσα είπε σχετικά με την τραγωδία του “Titan” ο ειδικός στα υποβρύχια, πρώην σύμβουλος της OceanGate, Rob McCallum. Συγκεκριμένα, ο McCallum ανέφερε ότι το βαθυσκάφος μπορεί να καταστράφηκε ολοσχερώς «ακόμα και σε δύο χιλιοστά του δευτερολέπτου», κατά τη διάρκεια της κατάδυσης που πραγματοποιούσε. Μάλιστα οι πέντε επιβαίνοντες, κατά τον ειδικό, «σκοτώθηκαν ακαριαία πριν καταλάβουν το οτιδήποτε». Και συμπλήρωσε: «Η έκρηξη στα 12.500 πόδια θα σήμαινε ότι οι επιβάτες έπαψαν να υπάρχουν προτού ο εγκέφαλός τους προλάβει να εντοπίσει ότι βρίσκονται σε κίνδυνο! Ολόκληρος ο όγκος ενός υποβρυχίου καταρρέει σε περίπου δύο χιλιοστά του δευτερολέπτου. Και χρειάζονται 25 χιλιοστά του δευτερολέπτου για να εντοπίσει ο ανθρώπινος εγκέφαλος μια απειλή. Δεν είναι τόσο πολύ που πεθαίνεις, είναι ότι παύεις να υπάρχεις. Είναι το απόλυτο τέλος»... Σημειώνεται ότι ο McCallum, επειδή ακριβώς ανησυχούσε ολοένα και περισσότερο για τις ιδιαιτερότητες του βαθυσκάφους, εγκατέλειψε την OceanGate, όταν ο ιδιοκτήτης της ανακοίνωσε ότι επρόκειτο να ξεκινήσει εμπορικά ταξίδια στο ναυάγιο του «Τιτανικού». 

“Titan”, βέβαια, παραπέμπει άμεσα στον παλιό εκείνο «Τιτανικό»: το βρετανικό επιβατηγό υπερωκεάνιο, που ανήκε στον στόλο της White Star Line και το οποίο βυθίστηκε στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό στις 15 Απριλίου 1912 μετά από σύγκρουσή του με ένα παγόβουνο. Η ειρωνεία εδώ είναι, πως επρόκειτο μόλις για το πρώτο, το παρθενικό, ταξίδι του από το Σαουθάμπτον προς τη Νέα Υόρκη. Η δε βύθισή του προκάλεσε τον θάνατο τουλάχιστον 1.505 ανθρώπων, στο πλέον συγκλονιστικό θαλάσσιο δυστύχημα όλων των εποχών... Έκτοτε, ήδη επί σχεδόν 112 χρόνια, το ναυάγιο του «Τιτανικού» εξακολουθεί να παραμένει ακόμη στον βυθό του Ατλαντικού, και μάλιστα έχει χαρακτηριστεί και ως «μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς». 

Το μυστήριο με τη βύθιση του «Τιτανικού» έχει να κάνει και με τη Σελήνη. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τον Ιανουάριο του 1912 ο δορυφόρος της Γης βρέθηκε στην κοντινότερη απόσταση από τον πλανήτη μας, τα τελευταία 1.400 χρόνια. Το εν λόγω γεγονός προξένησε μία τεράστια παλίρροια, με αποτέλεσμα πολλά παγόβουνα να εκτοπιστούν από τα ρηχά νερά που τα συγκρατούσαν κοντά στις ακτές της Γροιλανδίας και να κινηθούν προς τις θαλάσσιες οδούς, ώσπου τελικά, τρεις μήνες μετά, βρέθηκαν στη ρότα του άτυχου «Τιτανικού». Συνέπεια: το ναυάγιο... 

“Titan”, λοιπόν, όπως «Τιτανικός». Τιτάνες αμφότεροι, όπως εκείνοι της αρχαίας ελληνικής μυθιστορίας, που βυθίστηκαν στην άβυσσο. Φυσικά, Τιτάν είναι και ένας αρκετά παράξενος δορυφόρος του πλανήτη Κρόνου, στο ηλιακό μας σύστημα... Εξάλλου κι ο αρχαίος Κρόνος, Τιτάνας υπήρξε κι εκείνος, χάνοντας την παγκόσμια εξουσία κατόπιν της σύγκρουσής του με τον υιό του, τον Δία. Ετυμολογικά, η λέξη «Τιτάν» προέρχεται από το «Τειτάν» (όπως ήταν η πρωταρχική της γραφή): το ρήμα «τιταίνω» σημαίνει «τιμωρώ», το δε ουσιαστικό «τίσις» είναι ασφαλώς η «τιμωρία», που κατά τους ελληνικούς θρύλους την επέφερε η «ύβρις». ΤΕΙΤΑΝ, δε, λεξαριθμικά, μας δίδει τον περιβόητο «αριθμό του θηρίου» της Αποκαλύψεως του Ιωάννη: 666 (χξς΄). Τυχαίες συμπτώσεις όλα τα παραπάνω, άραγε; Ή μήπως, όχι και τόσο;