Λατρεία του Μάο στην Κίνα, ή πώς ο κομμουνισμός μετατρέπεται σε παγκόσμια θρησκεία

13.7.2020

Του Ησαΐα Κωνσταντινίδη

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο, ότι το πρόσωπο του Κινέζου κομμουνιστή ηγέτη Μάο Τσε Τουνγκ (1893-1976), ο οποίος κυβέρνησε την αχανή χώρα της Άπω Ανατολής επί τρεις δεκαετίες, έχει περάσει εδώ και πολύ καιρό από τη ζώσα πραγματικότητα στη σφαίρα του θρύλου. Αν και δεν είχε να επιδείξει τις οικονομικές κτλ. επιτυχίες που επέδειξαν αργότερα οι διάδοχοί του, εν τούτοις το πέρασμά του από την εξουσία άφησε βαθύτατα σημάδια στην Κίνα και τον κόσμο. Ποιος θυμάται, άραγε, σήμερα τους διαδόχους ή και τους προκατόχους του Μάο; Ουδείς. Όμως τον Μάο Τσε Τουνγκ τον θυμούνται όλοι, σε Ανατολή και Δύση. Κι αυτό είναι η πιο χαρακτηριστική απόδειξη, του πόσο πολύ επηρέασε η προσωπικότητά του το παγκόσμιο γίγνεσθαι.

Τον τελευταίο καιρό στην Κίνα (ειδικότερα δε στην επαρχία) παρατηρείται μια ολοένα και αυξανόμενη νοσταλγία στο πρόσωπο του Μάο Τσε Τουνγκ. Η νοσταλγία αυτή σε ορισμένες περιπτώσεις παίρνει ακόμα και τη μορφή φαινομένων, που θυμίζουν περισσότερο θρησκευτική λατρεία, παρά πολιτική προσήλωση! Αυτή η ενδιαφέρουσα επάνοδος στην προσωπολατρία του Μάο οφείλεται ενδεχομένως στον νέο τρόπο παραγωγής, που εισήχθη τα τελευταία χρόνια στη χώρα αυτή και ο οποίος θυμίζει όλο και πιο έντονα το καπιταλιστικό σύστημα της Δύσης.

Σε κάποιες ακραίες περιπτώσεις οι, αγράμματοι στην πλειοψηφία τους, Κινέζοι της επαρχίας ταυτίζουν τον Μάο με τον Βούδα. Όλα αυτά ανησύχησαν σφόδρα τις υπηρεσίες ασφαλείας της χώρας, μπροστά στον κίνδυνο η όλη κατάσταση να ξεφύγει απ’ τον έλεγχο και να υποσκάψει την ακολουθούμενη πολιτική της κυβέρνησης. Γι’ αυτό και ήδη στο χωριό-γενέτειρα του Μάο, το Σάοσαον (της επαρχίας του Χουνάν), οι αρχές αποφάσισαν να κλείσουν διάφορους ναούς της περιοχής, υποπτευόμενες ότι είχαν μετατραπεί απ’ τους κατοίκους σε ναούς του ίδιου του Μάο... Συγκεκριμένα, οι κατηγορίες αυτές υποστήριζαν ότι στους συγκεκριμένους ναούς (που δεν είναι παρά μνημεία της κομφουκιανικής εποχής) οι οπαδοί του Μάο ανήγειραν φωτογραφίες του Μάο, τον οποίο και λάτρευαν σαν Θεό. Τα όργανα της τάξης κατάσχεσαν χιλιάδες αντικείμενα κι ενθύμια, τα οποία παρουσίαζαν τον Μάο σαν την πανάρχαια κινεζική λαϊκή θεότητα της ευημερίας («κόκκινος ήλιος»).

Ο ενδόμυχος φόβος των κινεζικών αρχών είναι μήπως συμβεί και στη χώρα τους εκείνο που συνέβη το 1979 στο Ιράν. Μήπως δηλ. μερικοί ακραίοι υποστηρικτές του Μάο ανακηρύξουν το «Κόκκινο Βιβλίο», που είχε συγγράψει ο Μάο, ιερό και προσπαθήσουν να υποσκάψουν τα θεμέλια της νέας πορείας της Κίνας, κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι πρόδωσε τις ιδέες του άλλοτε ηγέτη του κινεζικού κομμουνιστικού κόμματος. Πάντως, για λόγους τουριστικής πολιτικής, η επίσημη Κίνα δεν απαγορεύει στους ξένους να επισκέπτονται τη γενέτειρα του Μάο, όπου και διεξάγεται ετήσιο λαϊκό προσκύνημα.

Αυτά μάς λένε οι πληροφορίες που μας έρχονται από την Κίνα... Τι συμβαίνει, λοιπόν, στην πραγματικότητα; Τι εξελίξεις, άραγε, εγκυμονούνται στη χώρα του “κίτρινου δράκου”;

Στην ουσία, πρόκειται για ένα ευρύτερο φαινόμενο, θρησκευτικού και μετα-πολιτικού χαρακτήρα, το οποίο αυτή την εποχή βρίσκεται σε πρώιμη φάση εξέλιξής του· μια νέα θρησκεία γεννιέται! Πράγματι, ο κομμουνισμός (μαρξισμός-λενινισμός) αποτελεί -όπως δείξαμε σε έρευνές μας στο παρελθόν, π.χ. σε σχετικές ενότητες του βιβλίου μας “Αποκάλυψη του Ιωάννη, ιερατεία και σιωνισμός”- την περίφημη “4η θρησκεία της ερήμου”: αμέσως μετά τον εβραϊσμό, τον χριστιανισμό και το ισλάμ, ο διαλεκτικός υλισμός του Καρλ Μαρξ (1818-1883) δημιουργήθηκε μεν ως μία κοινωνική-οικονομική και, βεβαίως, πολιτική ιδεολογία, τώρα όμως μεταμορφώνεται σε παγκόσμια θρησκεία. Μια θρησκεία χωρίς Θεό, αφού περιορίζεται στην πίστη της ύλης και δεν πιστεύει στην ύπαρξη της ψυχής...

Ας το δούμε σε βάθος χρόνου. Ιστορικά, ο κομμουνισμός αποτελεί, σε σχέση με τις προηγούμενες μονοθεϊστικές θρησκείες, ένα νεογνό, βρίσκεται δηλαδή σε βρεφική ηλικία. Είναι μία παγκόσμια θεώρηση ηλικίας μόνο 172 ετών, εάν λάβουμε υπ' όψη σαν “γενέθλια ημέρα” του τη δημοσίευση του περιβόητου “Μανιφέστου του κομμουνιστικού κόμματος” (Φεβρουάριος 1848), που συνέγραψαν από κοινού οι Καρλ Μαρξ και Φρίντριχ Ένγκελς. Εν σχέσει, λοιπόν, με τις τρεις προηγούμενες “θρησκείες της ερήμου”, που είναι εκατοντάδων ή χιλιάδων ετών (η νεώτερη εξ αυτών, το ισλάμ, εμφανίστηκε ήδη στις αρχές του 7ου αιώνα μ.Χ.), ο κομμουνισμός ή διαλεκτικός υλισμός δεν βρίσκεται, όντως, παρά στα πρώτα στάδια εξέλιξής του.

Τι σημαίνει αυτό; Ότι εάν εντός του 21ου αιώνα το ισλάμ κυριαρχήσει παγκοσμίως (λόγω της δημογραφικής του έκρηξης, αναλογικά με τον παγκόσμιο χριστιανικό πληθυσμό που διαρκώς συρρικνώνεται), τότε δεν αποκλείεται ως αντίβαρό του να εμφανιστεί στην Άπω Ανατολή η θρησκευτική λατρεία του μαρξισμού-λενινισμού: δισεκατομμύρια Κινέζοι, και όχι μόνο, αυτόχθονες κάτοικοι της περιοχής θα αποτελέσουν, σε επίπεδο αξιών, την κύρια ανταγωνιστική δύναμη έναντι στην ισλαμική ηγεμονία, η οποία ήδη από την Κεντρική Ασία, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική έπεται να καταλάβει ολόκληρη τη γηρασμένη Ευρώπη και, σε δεύτερη φάση, την αμερικανική ήπειρο.

Με απλά λόγια: ο χριστιανισμός απειλείται τις επόμενες δεκαετίες με ολοκληρωτική εξαφάνιση, το ίδιο και η λευκή φυλή! Η Ευρώπη κατακτάται ήδη, αθόρυβα, από τις ορδές του ισλαμικού επεκτατισμού και αναμένεται σε μια γενιά από σήμερα -στα μισά του 21ου αιώνα- να έχει μετατραπεί σε τεράστιο ισλαμικό χαλιφάτο. Αρκεί και μόνο να σκεφτεί κανείς πώς ήταν η Ευρώπη μόλις μία γενιά προηγουμένως (περί το 1990), για να συνειδητοποιήσει την πολιτισμική και βιολογική αλλοίωση που έρχεται για τους ευρωπαϊκούς πληθυσμούς. Η Δύση πεθαίνει. Στη θέση της αναδύεται, μεσοπρόθεσμα, το ισλάμ των νεανικών πληθυσμών και, σε μακροπρόθεσμο επίπεδο, η νέα παγκόσμια θρησκεία που τίκτεται: η λατρεία του κομμουνισμού, με “θεούς” (μορφές λατρείας) τους Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν, Στάλιν και Μάο. Η θρησκευτικής χροιάς λατρεία του τελευταίου στην Κίνα, που ήδη ξεκίνησε, δείχνει προς τα πού οδεύουν τα πράγματα.