Κοροναϊός: Η Μεγάλη Επιστροφή

8.10.2020

Του Ησαΐα Κωνσταντινίδη

Είναι μία πολύ παράξενη υπόθεση ο κοροναϊός (COVID-19), εάν τον εκλάβει κανείς υπό το πρίσμα του πανδαμάτορος χρόνου, μέσα δηλαδή σε ιστορικές, ή μάλλον μυθιστορικές, διαστάσεις. Ο “ιός της κορόνας” (coronavirus), που θα μπορούσε βέβαια στα ελληνικά να αποδοθεί και με άλλους τρόπους: στεμματικός ή στεμματώδης ιός, ή και ως ιός των εστεμμένων. Μία “βασιλική” υπόθεση, λοιπόν; Σαν να επιστρέφει τώρα κάποιος ξεχασμένος πανάρχαιος Βασιλιάς, ως Εκδικητής, για να κυβερνήσει αυτό τον κόσμο· ο ίδιος, ή καλύτερα διαμέσου των απογόνων του, διαμέσου του Υιού του...

Υποσυνείδητα, ο κοροναϊός αποδόθηκε ως “Κρόνου υιός”. Τι υπήρξε όμως ο Κρόνος; Κατά την ελληνική μυθολογία, ήταν ο νεώτερος ηγέτης της πρώτης γενιάς των Τιτάνων, ο πιο πανούργος αλλά και πιο δυνατός εξ αυτών. Είναι χαρακτηριστικός, για παράδειγμα, ο τρόπος με τον οποίο ανέτρεψε από την εξουσία τον πατέρα του, με τη βοήθεια της μητέρας του, της Ρέας, παίρνοντας έτσι ο ίδιος τη διακυβέρνηση του σύμπαντος κόσμου. Βασικό του σύμβολο, το δρεπάνι. Εξ αυτού, ταυτίζεται με τον ίδιο τον χρόνο, άλλωστε πράγματι “Κρόνος = Χρόνος”, εφ' όσον τα γράμματα “κάπα” και “χι”, αρχικά των δύο ονομάτων, είναι συγγενικά και αντιμετατίθενται (φωνητικά, το “Χ” προέκυψε από το “Κ”).

Ο Κρόνος ως γνωστόν, ως Χρόνος, έτρωγε τα παιδιά του (φοβούμενος ότι κάποιο από αυτά θα τον ανατρέψει από τον θρόνο του), τα οποία απέκτησε από τη σύζυγο και παράλληλα αδελφή του, την επίσης Τιτανίδα Ρέα· δεν έφαγε μόνο το τελευταίο από αυτά, τον θεό Δία, έπειτα από τέχνασμα της Ρέας, η οποία σαν τον γέννησε έδωσε στον άντρα της να καταπιεί μια φασκιωμένη πέτρα, αντί για το βρέφος. Αργότερα, ο Δίας ανέτρεψε τον Κρόνο, απελευθερώνοντας τα αδέλφια του. Ακολούθησε ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος της Ιστορίας, θεοί εναντίον Τιτάνων, με τους δεύτερους να νικιούνται και να φυλακίζονται στα Τάρταρα, βαθιά μέσα στα έγκατα της Γης. Μία νέα δυναστεία, μία νέα τάξη πραγμάτων, εκείνη των θεών, αντικατέστησε την προηγούμενη.

Η περίοδος διακυβέρνησης του Κρόνου αποκλήθηκε από τον Ησίοδο ως “χρυσή εποχή”, με την ανθρωπότητα να προοδεύει από τις πλούσιες εσοδείες και συγκομιδές· ήταν η εποχή της ανάπτυξης της γεωργίας, ουσιαστικά το πέρασμα των κοινωνιών από την εποχή των θηρευτών (κυνηγών) σ' εκείνη των αγροτών. Ο δε Κρόνος, ο οποίος ταυτίστηκε με τον ινδικό δαίμονα Κρόνι, έγινε γνωστός στους Ρωμαίους ως “Saturnus”, λέξη που συμπίπτει με την εβραϊκή ονομασία “Satan” (“Διάβολος”). Ήταν επί σειρά χιλιετιών ο απόβλητος, ο διωγμένος στη λήθη της Ιστορίας, εκείνος που ζει στην αιώνια κόλαση...

Σήμερα, στον 21ο αιώνα μετά Χριστόν ήδη, τελείωσε αστρολογικά η λεγόμενη “εποχή των Ιχθύων” (Ι.Χ.Θ.Υ.Σ. = Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ, που συμβολικά παραπέμπει στο πρώτο χριστιανικό σύμβολο των ιχθύων-ψαριών) και ξεκίνησε η εποχή του Υδροχόου. Είναι χαρακτηριστικό ότι η είσοδος στη νέα αυτή εποχή -η οποία άρχισε μεταβατικά στις 21 Δεκεμβρίου 2012 (στο χειμερινό ηλιοστάσιο του περίφημου “2012” του ημερολογίου των Μάγια)- ολοκληρώθηκε στην εαρινή ισημερία του 2020, δηλαδή στις 22 Μαρτίου 2020, μέσα σε έναν νεκρό πλανήτη, εν μέσω γενικής καραντίνας. Με δυο λόγια, ο κοροναϊός σηματοδότησε το πέρασμα σ' αυτή την καινούρια ιστορική περίοδο.

Μετά από χιλιάδες ολόκληρα χρόνια η ανθρωπότητα βιώνει μία μετάβαση τεραστίων διαστάσεων. Σε ανώτερο συμβολικό επίπεδο, ο κοροναϊός, ως Κρόνου υιός, εμφανίζεται ως η επόμενη κυρίαρχη κατάσταση στον πλανήτη, ως η νέα παγκόσμια εξουσία. Υπό αυτή την έννοια, η ιστορική εποχή του Διός, που συμπεριλαμβάνει τους χριστιανικούς αιώνες (κατά μία ερμηνεία, JE-S-US, δηλ. Ιησούς = ΖΕΥΣ [Δίας]), έφτασε στο οριστικό της τέλος. Πλέον τη μοίρα του κόσμου ορίζει η Νέα Εποχή, που τόσο τραγουδήθηκε και διαφημίστηκε, ειδικά από τη δεκαετία του 1960 και μετά, στην πολιτική, την οικονομία, την τέχνη κτλ. Το Σχέδιο είναι ολόκληρος ο κόσμος να ενωθεί κάτω από μία ενιαία εξουσία, όχι μόνο πολιτική, δηλ. ως παγκόσμια υπερκυβέρνηση, αλλά και θρησκευτική (Πανθρησκεία). Γι' αυτό τον λόγο, εξάλλου, η χριστιανική Εκκλησία αποκαλεί τον επερχόμενο αναμενόμενο παγκόσμιο ηγέτη ως “Αντίχριστο”, άρα ως το πρώτο Θηρίο της Αποκάλυψης...

Υπάρχει μία ενδιαφέρουσα ερμηνεία, η οποία ταυτίζει όντως τον γιο του Κρόνου με το αποκαλυπτικό Θηρίο, του οποίου ο αριθμός κατά τους Χριστιανούς είναι ο 666· διαβάζουμε στην Αποκάλυψη του Ιωάννη, κεφ. ιγ΄, στ. 18: “῟Ωδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου· ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστί· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξς´”. Άρα, πάντοτε κατά τη χριστιανική αντίληψη, η λεξαριθμική αξία του ονόματος του ηγέτη της Νέας Εποχής δίνει το άθροισμα 666. Αυτόν, λοιπόν, τον αριθμό μάς δίνει η ονομασία “ΤΕΙΤΑΝ” (Τιτάνας), το γένος δηλαδή του Κρόνου!!! Έχουμε, πραγματικά, το εξής άθροισμα των γραμμάτων-αριθμών (στο ελληνικό αλφάβητο, κάθε γράμμα αντιστοιχεί σε δεδομένο αριθμό): Τ = 300 + Ε = 5 + Ι = 10 + Τ = 300 + Α = 1 + Ν = 50, συνεπώς 666. Συνεπώς, τον αριθμό του πρώτου Θηρίου της Αποκάλυψης!

Αξίζει να σημειώσουμε ότι πολλοί ερμηνευτές θεωρούν ότι η ονομασία “Τειτάν” σημαίνει τον ίδιο τον θεό Ήλιο, δηλαδή τον Απόλλωνα. Τον αρχαίο Έλληνα θεό του φωτός, τον οποίο όμως οι Χριστιανοί ταύτισαν με τον Σατανά, αποκαλώντας τον ως “Απολλύωνα” (εκ του ρήματος “απόλλυμι”, που σημαίνει “καταστρέφω”). Άρα, ο αναμενόμενος Απόλλων των Ελλήνων δωδεκαθεϊστών και οπαδών της πατρώας ελληνικής λατρείας είναι ο κατά Χριστιανούς “Αντίχριστος”.

Στο έργο του αγίου Ιππολύτου της Ρώμης “Περί αντιχρίστου ή περί Χριστού και αντιχρίστου” (περί το 200 μ.Χ.), διαβάζουμε τα εξής συγκλονιστικά για την ταύτιση Τειτάνα-Θηρίου: “μὲν οὖν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ οὐκ ἔστιν ἡμῖν τοσοῦτον τὸ ἀκριβὲς ἐξειπεῖν, ὡς ἐνενόησε καὶ ἐδιδάχθη περὶ αὐτοῦ ὁ μακάριος Ἰωάννης, ὅσον μόνον ὑπονοῆσαι· ἀναφανέντος γὰρ αὐτοῦ δείξει ὁ καιρὸς τὸ ζητούμενον. πλὴν ὅσον νοοῦμεν ἀμφιβάλλοντες λέγωμεν. πολλὰ γὰρ εὑρίσκομεν ὀνόματα τούτῳ τῷ ἀριθμῷ ἰσόψηφα περιεχόμενα, οἷον ὡς φέρε εἰπεῖν τὸ Τειτάν ἐστιν, ἀρχαῖον καὶ ἔνδοξον ὄνομα, ἢ τὸ Εὐάνθας· καὶ γὰρ αὐτὸ τῇ αὐτῇ ψήφῳ ἐμπεριέχεται, καὶ ἕτερα πλείονα εὑρεθῆναι δυνάμενα. ἀλλ' ἐπειδὴ προέφθημεν λέγοντες, ὅτι ἐθεραπεύθη ἡ πληγὴ τοῦ θηρίου τοῦ πρώτου καὶ ποιήσει λαλεῖν τὴν εἰκόνα, τουτέστιν ἴσχυσε, φανερὸν δὲ πᾶσίν ἐστιν ὅτι οἱ κρατοῦντες ἔτι νῦν εἰσι Λατεῖνοι, εἰς ἑνὸς οὖν ἀνθρώπου ὄνομα μεταγόμενον γίνεται”.

Επίσης, στο Υπόμνημα του επισκόπου Οικομένιου για την Αποκάλυψη, που αποτελεί μία ερμηνεία του ιερού κειμένου (10ος αιώνας μ.Χ.), αναγράφονται τα κάτωθι ενδιαφέροντα: “γει ἀριθμὸν ἑξακοσιοστὸν ἑξηκοστὸν ἕκτον. σημαίνει δέ γε οὗτος ὁ ἀριθμὸς καὶ ἄλλα μὲν πολλὰ κύριά τε καὶ προσηγορικὰ ὀνόματα, σημαίνει δὲ καὶ ταῦτα· κύρια μὲν Λαμπέτις, Βενέδικτος, Τιτάν. τὸ μὲν γὰρ Τιτὰν διὰ τοῦ ῗ γράφεται, ἔνι δὲ καὶ δίφθογγον αὐτὸ γράψαι. εἰ γὰρ ἀπὸ τῆς τείσεως ὁ Τειτάν, ἔστι δὲ τὸ ῥῆμα, τείνω, καὶ ὁ μέλλων, τενῶ, εἰκότως δίφθογγον γραπτέον αὐτό, ὡς τὸ φθείρω ἀπὸ τοῦ φθερῶ, καὶ σπείρω ἀπὸ τοῦ σπερῶ· προσηγορικὰ δὲ ὁ νικητής, ἴσως γὰρ οὕτως ἑαυτὸν ὠνόμασεν, ἐξ οὗ τὰ τρία κέρατα ἤτοι τοὺς βασιλεῖς καταπολεμήσας ἐκριζώσει. ὅρα τί φησιν ὁ Δανιὴλ περὶ τούτων ἐν τῇ ὀγδόῃ”.

Τέλος, ο άγιος Ειρηναίος, επίσκοπος Λουγδούνου (2ος αι. μ.Χ.), στο έργο του “Έλεγχος και ανατροπή της ψευδωνύμου γνώσεως”, σημειώνει χαρακτηριστικά τα ακόλουθα για το όνομα και τον αριθμό του Θηρίου: “Είνε φανερό ότι το όνομα «ΕΥΑΝΘΑΣ» έχει τον αριθμό που ζητούμε, αλλά τίποτε δεν βεβαιώνουμε γι' αυτό. Όμως, και το όνομα «ΛΑΤΕΙΝΟΣ» έχει τον αριθμό 666. Και είνε πολύ πιθανό, διότι η τελευταία βασιλεία (η ρωμαϊκή) έχει αυτό το όνομα. Δηλαδή, οι Λατίνοι είνε αυτοί που κυβερνούν τώρα. Αλλά δεν θα καυχηθούμε εμείς γι' αυτό. Και στη λέξι «ΤΕΙΤΑΝ» η πρώτη συλλαβή γράφεται με δύο ελληνικά φωνήεντα, το ε και το ι. Γι' αυτό και το βρίσκουμε ως το πλέον αξιόπιστο από όλα τα ονόματα. Καθότι περιέχει τον αριθμό που είπαμε πριν και έχει έξι γράμματα. Η κάθε συλλαβή αποτελείται από τρία γράμματα και είνε παλιά λέξι και ασυνήθιστη. Ούτε, βεβαίως, κάποιος από τους βασιλείς αυτούς, που έχουμε τώρα ονομάσθηκε «ΤΕΙΤΑΝ». Ούτε κάποιο από αυτά τα είδωλα, που λατρεύουν δημοσία οι Έλληνες και οι βάρβαροι, έχει αυτό το όνομα. Και θείο όνομα το θεωρούν αυτό πολλοί, ώστε ακόμη και τον ήλιο τον ονομάζουν «Τιτάνα» αυτοί που βασιλεύουν τώρα. Και περιέχει κάποια ένδειξι ότι τιμωρεί και εκδικείται, διότι εκείνος (ο αντίχριστος) υποκρίνεται ότι εκδικείται για όσους κακουχούνται. Εξ άλλου και παλιό όνομα είνε και αξιόπιστο και βασιλικό, μάλλον δε όνομα τυράννου. Μολονότι, λοιπόν, αυτό το όνομα «ΤΕΙΤΑΝ» έχει τόσους λόγους να μάς πείση, έχει δε και την πιθανότητα να συναγάγωμε από πολλά μήπως ονομάζεται «ΤΕΙΤΑΝ» αυτός που θα έλθη”.

Αυτά έγραψαν, λοιπόν, οι Πατέρες της χριστιανικής Εκκλησίας πριν από πάρα πολλούς αιώνες... Έχουμε, συνεπώς, τη Μεγάλη Επιστροφή της κρόνειας δυναστείας (των Τιτάνων), έπειτα από χιλιάδες χρόνια. Το είχε γράψει και ο ευαγγελιστής Ιωάννης στην Αποκάλυψη, ότι δηλαδή οι Τιτάνες πρόκειται κάποτε να απελευθερωθούν από τα έγκατα της Γης: ως ακρίδες θα ξεπηδήσουν από το φρέαρ (πηγάδι = πηγή του Άδη!) της αβύσσου, έχοντας ως βασιλέα τον άγγελο της κολάσεως, που στα εβραϊκά καλείται Αβαδδών, στα δε ελληνικά... Απολλύων (“Αποκάλυψις Ιωάννου”, κεφ. θ΄, στ. 1-12). Απολλύων (σημαίνει “καταστροφέας”), δηλ. Τειτάν! Αυτό είναι το συμπέρασμα από τη συμβολική ανατροπή που προκάλεσε στις ζωές των ανθρώπων ο κοροναϊός· τίποτε δεν θα είναι πλέον ίδιο με πριν, και όσο για την “επιστροφή στην κανονικότητα” (δηλ. στις προηγούμενες συνήθειές μας) που ελπίζουν ορισμένοι, όλοι αυτοί απλώς πλανώνται πλάνη μεγάλη. Εκείνο που σηματοδοτεί σε πολύ βαθύ επίπεδο ο κοροναϊός, το παιδί του παμπάλαιου εκείνου Κρόνου, ήρθε για να μείνει.