1.9.2023
William Goulielmos
Τουρκία. Το 1918, μετά το πέρας του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, η Τουρκία ως σύμμαχος της Γερμανίας, Αυστρο-Ουγγαρίας και Βουλγαρίας, ηττήθηκε από την Αντάντ και αναγκάσθηκε να παραχωρήσει εδάφη στην Ελλάδα (Ανατολική Θράκη και περιοχή γύρω από την Σμύρνη) και στην Αρμενία. Οι αντάρτες του Mustafa Kemal Atatürk κήρυξαν πόλεμο στους Έλληνες, τους Αρμένηδες, τους Ασσυρίους, τους Αγγλο-Γάλλους και τους οπαδούς του σουλτάνου Mehmed VI. Το 1919-1922 η Σοβιετική Ενωση του πρώτου Σοβιετικού δικτάτορα, του Vladimir Lenin, όπλισε τον (δήθεν κοσμικό) φανατικό ισλαμιστή Mustafa Kemal Atatürk που πολεμούσε τους Έλληνες που προσπάθησαν ανεπιτυχώς να ελευθερώσουν τα πατρογονικά τους εδάφη, στην Μικρά Ασία.
Από την έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου έως το 1922 οι Τούρκοι έσφαξαν ή εξόντωσαν σε στρατόπεδα συγκεντρώσεων πάνω από μισό εκατομμύριο Έλληνες της Μικράς Ασίας, του Πόντου, της Καππαδοκίας και της Ανατολικής Θράκης και εκτόπισαν ενάμιση εκατομμύριο Έλληνες!!! Οι Τούρκοι άφησαν προσωρινά ήσυχους μόνο τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου. Οι Σοβιετικοί επίσης παρότρυναν τον Mustafa Kemal Atatürk να πολεμήσει το ανεξάρτητο Αρμενικό κράτος. Οι Τούρκοι έσφαξαν ενάμιση εκατομμύριο Αρμένηδες.
Μετά τις Τούρκικες σφαγές, το 1920 οι Τούρκοι και οι Σοβιετικοί μοίρασαν μεταξύ τους την Αρμενία. Το 1922 ο Vladimir Lenin έστειλε τον Τούρκο στρατηγό Enver Pasha να υποτάξει τους Ουζμπέκους αντάρτες. Ο Enver Pasha πρόδωσε τους μπολσεβίκους και προσχώρησε στους Ουζμπέκους και στην συνέχεια σκοτώθηκε από τους Σοβιετικούς. Ο Fahri Sabit Korutürk, ο έκτος Πρόεδρος της Τουρκίας, πριν γίνει πρόεδρος, διετέλεσε πρέσβης στην Σοβιετική Ένωση.
Από το 2002 έως σήμερα ο Ισλαμιστής και φιλορώσος Recep Tayyip Erdoğan είναι ο απόλυτος δικτάτορας της Τουρκίας. Παρά τις κόντρες μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας στο Συριακό, το Λιβυκό και στο Ουκρανικό, στα τέλη του 2017 ο Recep Tayyip Erdoğan έκλεισε συμφωνία με τον Vladimir Putin 2,5 δις δολαρίων για την αγορά των S-400. Στις 12 Ιουλίου η Τουρκία παρέλαβε τους S-400. Η Τουρκία έγινε η πρώτη χώρα μέλος του ΝΑΤΟ που απέκτησε μοντέρνα Ρωσικά συστήματα αεράμυνας. Οι ΗΠΑ απέκλεισαν την Τουρκία από την αγορά των F-35. ΟΙ ΗΠΑ μάλιστα στις 14 Δεκεμβρίου του 2020 επέβαλαν κυρώσεις στην Τουρκία, με αφορμή την αγορά των Σ-400.
Πέραν από την εξαγωγή όπλων στην Τουρκία, οι Ρώσσοι έγιναν σιγά σιγά οι καλύτεροι επενδυτές και τουρίστες στην Τουρκία. Όταν ξεκίνησε ο δεύτερος Ουκρανικός πόλεμος, από φόβο της Ρωσίας η Φινλανδία και η Σουηδία ζήτησαν να γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ. Ο Recep Tayyip Erdoğan προς στήριξη του Vladimir Putin έθεσε βέτο στην ένταξη των δυο χωρών στο ΝΑΤΟ. O Recep Tayyip Erdoğan βρήκε αφορμή πως οι Φινλανδοί και οι Σουηδοί οπλίζουν Κούρδους αντάρτες, αλλά στην πραγματικότητα θέλει να στηρίξει τον φίλο του τον Vladimir Putin. (Η Φινλανδία έγινε επιτέλους μέλους του ΝΑΤΟ στις 4 Απριλίου του 2023).
Η Τουρκία είναι μία από τις δύο χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ που όχι μόνο δεν καταδίκασαν την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία αλλά και που αρνούνται να επιβάλουν κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Στις 19 Μαΐου του 2022 η Ρωσική πρεσβεία στην Άγκυρα δήλωσε: «Τιμούμε με σεβασμό τον μεγάλο ηγέτη Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ και τους συμπολεμιστές του για την 103η επέτειο από την έναρξη του πολέμου της ανεξαρτησίας, στον οποίο η Σοβιετική Ρωσία στάθηκε στο πλευρό της Τουρκίας.»
Αίγυπτος. Η Αίγυπτος από το 1805 ήταν υπό την δυναστεία που ίδρυσε ο Τουρκο-Αλβανός Muhammad Ali. Η Αίγυπτος έγινε Βρετανικό προτεκτοράτο από το 1882 έως το 1922. Το 1952 οι Αιγύπτιοι στρατιωτικοί υπό τον Mohamed Naguib και τον Gamal Abdel Nasser έδιωξαν τον βασιλιά Faruk (που επιτέθηκε στο Ισραήλ το 1948.) Ο Faruk ήταν απόγονος του Τουρκο-Αλβανού Muhammad Ali.
Το 1954 ο Gamal Abdel Nasser συνέλαβε και φυλάκισε τον Mohamed Naguib και έγινε πρόεδρος στην θέση του. Ο Gamal Abdel Nasser συμμάχησε με την Σοβιετική Ένωση και έλαβε όπλα από αυτούς. Ο Gamal Abdel Nasser ονειρευόταν μια παναραβική ένωση με προστάτη την Σοβιετική Ένωση. Ο Gamal Abdel Nasser στήριξε τους φιλο-Σοβιετικούς Αλγερινούς στο πόλεμο της ανεξαρτησίας τους από την Γαλλία. Το 1956 ο Gamal Abdel Nasser εθνικοποίησε το Αγγλο-Γαλλικό κανάλι του Σουέζ, έκλεισε το στενό του Τιράν σε Ισραηλινά πλοία και έστειλε Φενταγίν να επιτεθούν στο νότιο Ισραήλ. Στις 29 Οκτωβρίου του ίδιου έτους η μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία και το Ισραήλ επιτέθηκαν στην Αίγυπτο. Οι Αιγύπτιοι με Σοβιετικά όπλα πολέμησαν τις τρεις υπερ-δυνάμεις. Η Σοβιετική Ένωση απείλησε τις τρεις χώρες με πυρηνικό πόλεμο και, αφού δεν τους στήριξε η Αμερική στις 7 Νοεμβρίου, αποχώρησαν από την Αίγυπτο. Ο Gamal Abdel Nasser λόγω πίεσης από τις ΗΠΑ άνοιξε το στενό του Τιράν για τα Ισραηλινά πλοία. (Το Ισραήλ ήταν η μόνη από τις τρεις χώρες που βγήκε κερδισμένη).
Το 1958 η Αίγυπτος προσπάθησε να γίνει ένα έθνος με την Συρία. Το 1961 οι Σύριοι όταν κατάλαβαν πως τους εξουσίαζαν οι Αιγύπτιοι διέλυσαν την ένωση και έδιωξαν τους Αιγύπτιους από την χώρα. Μεταξύ του 1961 με 1963 ο Gamal Abdel Nasser εξεδίωξε τους περισσότερους Έλληνες της Αιγύπτου. Οι Αιγύπτιοι επίσης εξεδίωξαν τους Αρμένιους, Ιταλούς και τους Εβραίους από την χώρα. Το 1967 η Αίγυπτος του Gamal Abdel Nasser με Σοβιετικά όπλα επιτέθηκε κατά του Ισραήλ, στον πόλεμο των Έξη ημερών. Το 1970 ο Gamal Abdel Nasser πέθανε και οι Ρώσσοι στήριξαν τον διάδοχό του, τον Anwar Sadat.
Ο Anwar Sadat ήταν πρώην Ναζιστής και μέλος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Το 1973 οι Σοβιετικοί στήριξαν τον Anwar Sadat όταν ο τελευταίος επιτέθηκε κατά του Ισραήλ στο πόλεμο του Γιομ Κιππούρ το 1973. Ο Anwar Sadat δολοφονήθηκε από μέλη της ισλαμικής αδελφότητας στις έξη Οκτωβρίου του 1981, διότι αναγνώρισε το Ισραήλ. Ο διάδοχος του Anwar Sadat, ο Hosni Mubarak, ως φιλορώσος, διακρίθηκε στον πόλεμο του Υιομ Κιπούρ. Ο Hosni Mubarak στήριξε τον φιλορώσο Yiasser Arafat και ήταν κατά της Αμερικανικής επίθεσης στο Ιράκ. Επί Hosni Mubarak στις 18 Απριλίου του 1996 Αιγύπτιοι της αδελφότητας δολοφόνησαν δεκαεφτά Έλληνες τουρίστες!!! Το 2012 o λαός εξεδίωξε τον Hosni Mubarak και βγήκε στην εξουσία η Ισλαμική αδελφότητα με αρχηγό τον Mohamed Morsi. Στις 3 Ιουλίου του 2013 ο στρατηγός Abdel Fattah el-Sisi ανέτρεψε την ισλαμική αδελφότητα και έγινε πρόεδρος. Ο Abdel Fattah el-Sisi από την μία το παίζει φιλο-δυτικός και από την άλλη αγοράζει Ρωσικά όπλα και στηρίζει τους Παλαιστίνιους τρομοκράτες του Mahmud Abbas.
Λιβύη. Η Λιβύη ήταν Οθωμανική αποικία από το 1551 έως το 1912. Η Λιβύη έγινε Ιταλική αποικία από το 1912 έως το 1943. Το 1911-1912 οι φιλορώσοι (σύμμαχοι του Vladimir Lenin) Mustafa Kemal Atatürk και Enver Pasha διακρίθηκαν στον πόλεμο κατά των Ιταλών. Μετά την ήττα της Ιταλίας στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η Λιβύη έγινε Αγγλο-Γαλλική αποικία από το 1943 έως το 1951. Στις 1 Σεπτεμβρίου του 1969 ο Muammar Gaddafi έκανε πραξικόπημα και έδιωξε τον φιλο-δυτικό βασιλιά Idris. Ο Muammar Gaddafi, που είχε ως ίνδαλμα και πρότυπο του τον Gamal Abdel Nasser, συμμάχησε με την Σοβιετική Ένωση και έλαβε όπλα από αυτήν. Ο Muammar Gaddafi όπως και ο Gamal Abdel Nasser ονειρεύονταν μια παναραβική ένωση με προστάτη την Σοβιετική Ένωση. To 1969-1979 o Muammar Gaddafi στήριξε τους φιλο—σοβιετικούς βόρειους Γεμενέζους υπό τον Abdullah al-Sallal κατά του βασιλιά Muhammad Al-Badr. Το 1979 ο Muammar Gaddafi στήριξε τον Idi Amin όταν ο λαός ξεσηκώθηκε εναντίον του. Ο Muammar Gaddafi με την βοήθεια της Σοβιετικής Ενωσης έκανε συνεχώς επιθέσεις κατά της Δύσης.
Το 1986 ο Muammar Gaddafi βομβάρδισε μια δισκοθήκη με Αμερικανούς στο Βερολίνο. Λίγες μέρες αργότερα οι ΗΠΑ βομβάρδισαν την Λιβύη. Η πιο γνωστή επίθεση ήταν το 1988 στο Lockerbie της Σκοτίας, όπου Λίβυοι έριξαν το Pan Am Flight 103 και σκότωσαν τους διακόσιους πενήντα εννέα επιβάτες και ένδεκα κατοίκους της πόλης. O Muammar Gaddafi στήριξε το φιλο-Ρωσικό Ιράν στον πόλεμο του κατά του Ιράκ. Το 1999 ο Muammar Gaddafi συμφιλιώθηκε με την Δύση. Το 2011 ξέσπασε η Αραβική άνοιξη. Το ICC εξέδωσε ένταλμα για την σύλληψη του Muammar Gaddafi. Ο Muammar Gaddafi δολοφονήθηκε στις 20 Οκτωβρίου από Λίβυους αντάρτες.
Στις 6 Μαΐου του 2014 ξέσπασε δεύτερος εμφύλιος πόλεμος στην Λιβύη μεταξύ του Libyan National Army στην ανατολική Λιβύη και του Government of National Accord στην δυτική Λιβύη. Το 2015 ανέλαβε δικτάτορας της ανατολικής Λιβύης ο Khalifa Belqasim Haftar. Ο Khalifa Belqasim Haftar νεαρός συμμετείχε στο πραξικόπημα του Muammar Gaddafi και πολέμησε στον Υιομ Κιππούρ κατά του Ισραήλ. Από το 2016 οι Ρώσσοι πουλάνε όπλα στον Khalifa Belqasim Haftar, τον ηγέτη του Libyan National Army. Τον Khalifa Belqasim Haftar στηρίξαν από το 2018 μέλη της Ρωσικής ομάδας Wagner και οι Σύριοι του Bashar al-Assad. Το Government of National Accord στην Δυτική Λιβύη στήριξε ο Recep Tayyip Erdoğan. Aπό τις 4 Απριλίου του 2019 έως της 24 Μαρτίου ο Khalifa Belqasim Haftar με τους Ρώσσους επιτέθηκαν στην Τρίπολη αλλά τους νίκησε το Government of National Accord. Ο εμφύλιος πόλεμος τελείωσε στις 23 Οκτωβρίου του 2020 με μια Λιβύη χωρισμένη στα δύο. Το General National Congress ελέγχει την Τρίπολη ενώ ο φιλορώσος Khalifa Belqasim Haftar και το Libyan National Army την Βεγγάζη.
Αλγερία. Η Αλγερία ήταν Οθωμανική επαρχία από το 1516 έως το 1830. Η Γάλλοι νίκησαν τους Τούρκους και κατέλαβαν την Αλγερία το 1830. Η Αλγερία ήταν Γαλλική αποικία από το 1830 έως το 1962. Το 1954 έως το 1962 οι Αλγερινοί αντάρτες πολέμησαν τους Γάλλους. Τους Αλγερινούς στήριξε ο φιλο-Σοβιετικός Gamal Abdel Nasser (ο οποίος ταπείνωσε τους Γάλλους, το 1956.) To 1962 η Αλγερία ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος και εξεδίωξε τους Γάλλους στρατιωτικούς και άποικους. Στις 27 Σεπτεμβρίου ο κομμουνιστής, Νασσερικός και φιλο-Σοβιετικός Ahmed Ben Bella έγινε δικτάτορας. Το 1965 ο Houari Boumédiène ανέτρεψε τον Ahmed Ben Bella και έγινε δικτάτορας. Ο Houari Boumédiène ήταν επίσης κομμουνιστής, Νασσερικός και φιλο-Σοβιετικός. Οι Σοβιετικοί έδωσαν όπλα, αεροπλάνα στους Αλγερινούς και εκπαίδευσαν τους πιλότους τους. Αλγερινοί στρατιώτες συμμετείχαν στον πόλεμο των έξι ημερών το 1967 και στον πόλεμο του Υιομ Κιππούρ το 1973 κατά του Ισραήλ. Η Αλγερία διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις με τις ΗΠΑ όταν οι τελευταίες στήριξαν το Ισραήλ. O Houari Boumédiène αρρώστησε και πήγε στην Μόσχα για θεραπεία αλλά τελικά πέθανε στις 27 Δεκεμβρίου του 1978. Ο Chadli Bendjedid που διαδέχθηκε τον Houari Boumédiène ήταν πιο φιλο-δυτικός.
Παλαιστινιακή αρχή. Το Ισραήλ ήταν Οθωμανική επαρχία από 1516 έως το 1918. Μετά την ήττα της Τουρκίας στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο το Ισραήλ έγινε Βρετανική αποικία από το 1918 έως το 1948. Το 1948 ιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ. Το 1964 οι Σοβιετικοί μαζί με την Αραβική λίγκα δημιούργησαν την Ισλαμική τρομοκρατική οργάνωση PLO, με αρχηγό τον Ahmad al-Shukeiri. Το 1967 οι Σοβιετικοί στήριξαν τους Παλαιστίνιους και τους ισλαμιστές συμμάχους τους στον πόλεμο των έξη ημερών κατά του Ισραήλ. Από το 1967 έως το 1969 ο Yahya Hammuda έγινε ο δεύτερος ηγέτης PLO. Το 1969 ο φιλόρωσος Αιγύπτιος τρομοκράτης Yasser Arafat θα γινόταν ο αρχηγός της PLO ως τον θάνατο του το 2004. Ο Yasser Arafat ήταν ανηψιός του Ναζιστή μουφτή της Ιερουσαλήμ Amin al-Husseini!!! Το 1970 ο Yasser Arafat με τους τρομοκράτες της PLO με την στήριξη του Haphez al Assad αποπειράθηκε να εκθρονίσει τον βασιλιά της Ιορδανίας τον Hussein (που επιτέθηκε στο Ισραήλ το 1967). Το 1972 η φιλο-Σοβιετική Δυτικογερμανική τρομοκρατική οργάνωση Baader–Meinhof και οι φιλο- Σοβιετικοί τρομοκράτες της PLO δολοφόνησαν δώδεκα Ισραηλινούς αθλητές και έναν Γερμανό αστυνομικό στους Ολυμπιακούς αγώνες.
Το 1973 οι Σοβιετικοί στήριξαν τους Παλαιστίνιους και τους ισλαμιστές συμμάχους τους στον πόλεμο του Yiom Kipur κατά του Ισραήλ. Το 1975 ο Yasser Arafat με τους τρομοκράτες της PLO και Λιβανέζικες Σουνίτικες και Σιιτικές ομάδες άρχισαν να σφάζουν χριστιανούς Λιβανέζους. Το 1978 το Ισραήλ εισέβαλε στον Λίβανο για να προστατεύσει τους Χριστιανούς. Το 1979 οι Παλαιστίνιοι στήριξαν τον δικτάτορα της Ουγκάντας Idi Amin όταν ο κόσμος ξεσηκώθηκε εναντίον του.
Το 1982 το Ισραήλ εισέβαλε ξανά στον Λίβανο για να προστατεύσει τους Χριστιανούς και ο Yasser Arafat κατέφυγε στην Τυνησία. Το 1988 η Σοβιετική Ένωση αναγνώρισε το ψευδο-κράτος των Παλαιστινίων και ανάγκασε τους δορυφόρους της, την Τσεχοσλοβακία, την Ουγγαρία, την Βουλγαρία, την Ρουμανία, την Πολωνία, την Γιουγκοσλαβία, την Αλβανία και την Κούβα να κάνουν το ίδιο. Όλες οι ισλαμικές χώρες έκαναν το ίδιο. Η κομμουνιστική κυβέρνηση του Γεωργίου Βασιλείoυ στην Κύπρο αναγνώρισε το ψευδο-κράτος.
Η αριστερά στην Ελλάδα και στην Κύπρο στηρίζει τους Παλαιστίνιους, παρ’ όλα αυτά στις 19 Απριλίου του 1991 Παλαιστίνιοι τρομοκράτες δολοφόνησαν έξη Έλληνες στην Πάτρα. Το 1995 η κυβέρνηση του Bill Clinton πίεσε τον αριστερό Yitzhak Rabin να υπογράψει την συνθήκη του Oslo. Το Ισραήλ παρέδωσε τμήματα της Ιουδαίας και Σαμάριας στους Ισλαμιστές. O Yasser Arafat πήγε στην Δυτική Όχθη, έγινε ψευδο- ηγέτης των τμημάτων της περιοχής και άρχισε τις επιθέσεις κατά των Ισραηλινών. Το 2004 τον Yiaser Arafat διαδέχθηκε ο φιλόρωσος Mahmud Abbas, αρνητής του Ολοκαυτώματος, ο οποίος σπούδασε στην Μόσχα. Ο Mahmud Abbas, ο δεύτερος ψευδο-ηγέτης τμήματος της Δυτικής Όχθης, άρχισε τις επιθέσεις κατά των Ισραηλινών. Ο Vladimir Putin σε συνεργασία με την Χεζμπολλάχ επιστρατεύει Παλαιστίνιους του Λιβάνου και τους στέλνει να πολεμήσουν τους Ορθόδοξους Ουκρανούς!!!
Ιράν. Από το 1941 έως το 1979 το Ιράν το διοικούσε ο φιλοδυτικός Σάχης Mohammad Reza Pahlavi. Το 1979 η Σοβιετική Ενωση στήριξε τον Ruhollah Khomeini, τους Ayatolah και τους φρουρούς της επανάστασης στον αγώνα τους κατά του Σάχη Reza Pahlavi. Στις 3 Δεκεμβρίου ο Ruhollah Khomeini έγινε δικτάτορας του Ιράν. Έκτοτε το Ιράν των Ayatolah δήλωσε χιλιάδες φορές πως θέλει να αφανίσει τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και την Σαουδική Αραβία από τον χάρτη. Οι Ayatolah πατάνε και καίνε Ισραηλινές Αμερικάνικες σημαίες.
Το 1981 οι Ιρανοί δημιούργησαν Ισλαμικό Τζιχάντ στην Γάζα. Το 1982 το Ιράν δημιούργησε την Χεζπολλάχ και με αυτή άρχισε να σφάζει Χριστιανούς Λιβανέζους στον εμφύλιο πόλεμο έως το 1990. Οι Χεζμπολλάχ με το Ιράν έχουν κοινό εχθρό τις ΗΠΑ, το Ισραἠλ, την Σαουδική Αραβία. Από το 1980 έως το 1988 το Ιράν πολέμησε το Ιράκ. Οι Σοβιετικοί στήριξαν το Ιράν και οι ΗΠΑ του Ronald Reagan στήριξαν τον ασταθή σύμμαχό τους, τον Sadam Hussein. Στις 3 Ιουνίου του 1989 ο Ruhollah Khomeini πέθανε και στις 4 Ιουνίου του 1989 τον διαδέχθηκε ο Ali Khamenei, που κυβερνάει έως σήμερα. Το Ιράν στηρίζει οικονομικά την Χαμάς που το 2007 κατἐλαβε με την βία την εξουσία στην Λωρίδα της Γάζας.
Στον εμφύλιο πόλεμο στην Συρία οι Ayatolah μαζί με την Χεζμπολλάχ και Σιίτες Ιρακινούς έσφαξαν φανατικούς ισλαμιστές (Ίsis-Al Qaida), αόπλους πολίτες και τους μετριοπαθείς Σύριους και Κούρδους αντίπαλους του Bashar Assad. Ήδη από την δεκαετία του 1990 το Ιράν οπλίζει τους Σιίτες Χούθις της Γεμένης. Το Ιράν στηρίζει τους Χούθις στον πόλεμό τους με την κυβέρνηση της Υεμένης, που άρχισε στις 16 Σεπτεμβρίου του 2014 και συνεχίζει ως σήμερα. Οι Χούθις με το Ιράν έχουν κοινό εχθρό τις ΗΠΑ, το Ισραἠλ, την Σαουδική Αραβία και τους Σουνίτες Γεμενέζους.
Το 2015 η κυβέρνηση Barack Obama διέκοψε το εμπάργκο στο Ιράν. Το 2018 ο κυβέρνηση Donald Trump ξαναεπέβαλλε εμπάργκο στο Ιράν. Στις 3 Ιανουαρίου του 2020 οι ΗΠΑ εκτέλεσαν τον αρχιστράτηγο του Ιράν, τον Qasem Soleimani, στην Βαγδάτη. Στις 8 Ιανουαρίου του 2020 οι Ayatolah για αντίποινα έριξαν ένα Ουκρανικό αεροπλάνο και σκότωσαν ένδεκα Ουκρανούς, εξήντα τρεις Καναδέζους, δέκα Σουηδούς, τρεις Βρεττανούς και ογδόντα δύο Ιρανούς. Στον δεύτερο πόλεμο στην Ουκρανία οι Ayatolah έστειλαν drones και εκπαιδευτές και με αυτά σφάζουν Ορθόδοξους Ουκρανούς!!!
Λίβανος. Ο Λίβανος ήταν Οθωμανική επαρχία από το 1516 έως το 1918. Μετά την ήττα της Τουρκίας στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ο Λίβανος έγινε Γαλλική αποικία από το 1918 έως το 1946. Το 1958 οι Ισλαμιστές και οι κομμουνιστές του Λιβάνου με την στήριξη της Σοβιετικής Ένωσης και του Gamal Abdel Nasser επιτέθηκαν στους Χριστιανούς Λιβανέζους και αποπειράθηκαν να ρίξουν τον Χριστιανό Πρόεδρο Camille Chamoun. Ο Αμερικάνικος στρατός έκανε απόβαση και έσωσε τους Χριστιανούς του Λιβάνου.
Το 1975 η PLO του Yiaser Arafat και Λιβανέζικες Σουνίτικες και Σιιτικές ομάδες άρχισαν να σφάζουν τους Χριστιανούς Λιβανέζους. Το Ισραήλ το 1978 επενέβη για να σώσει τους Χριστιανούς. Το 1982 οι Ισραηλινοί ξανα εισέβαλαν και κατέλαβαν τον νότιο Λίβανο, όπου προστάτευσαν τους Χριστιανούς και πολέμησαν τους φανατικούς Ισλαμιστές. Το ίδιο έτος οι φιλο-Σοβιετικοί Ιρανοί Ayatolah και οι φρουροί της επανάστασης δημιούργησαν την Σιιτική τρομοκρατική οργάνωση Χεζμπολάχ με αρχηγό τον Subhi al-Tufayli. Η Χεζμπολλάχ ως το 1990 πολέμησε τους Ισραηλινούς και τους φιλοδυτικούς Χριστιανούς Λιβανέζους φαλαγγίτες. Το ίδιο έτος ο χριστιανός Πρόεδρος Bachir Gemayel, λίγο πριν αναλάβει τα καθήκοντά του, δολοφονήθηκε από τον Haphez al Asaad.
Το 1983 η Χεζμπολλάχ βομβάρδισε την Αμερικάνικη πρεσβεία, σκότωσε εξήντα τρεις και στην Αμερικάνικη βάση, σκοτώνοντας διακόσιους σαράντα ένα Το 1984 οι Χεζμπολλάχ ξαναβομβάρδισαν την Αμερικάνικη πρεσβεία και σκότωσαν είκοσι τέσσερεις. Το 1984 ο φιλόρωσος και φιλο Ιρανός Abbas al-Musawi διαδέχθηκε τον Subhi al-Tufayli. Το 1989 οι Χεζμπολλάχ δολοφόνησαν τον Χριστιανό Πρόεδρο René Moawad. Το 1990 η συνθήκη, γνωστή ως Taif Agreement, άφησε ουσιαστικά την Χεζμπολλάχ κυρίαρχη στον Λίβανο. Βάσει της συμφωνίας οι παρατάξεις θα αφοπλίζονταν, εκτός από την Χεζμπολλάχ. Το ίδιος έτος οι Χεζμπολλάχ δολοφόνησαν τον χριστιανό ηγέτη Dany Chamoun. Το 1992 οι Ισραηλινοί δολοφόνησαν τον Subhi al-Tufayli και τον διαδέχθηκε ο φιλόρωσος και φιλο Ιρανός Hassan Narsalah. Το 1992 έως το 1995 οι φιλο-Ρώσσοι Χεζμπολλάχ ενίσχυσαν τους Βόσνιους στον πόλεμότους κατά των φιλό-Ρωσσων Σέρβων. H Χεζμπολλάχ βρέθηκε σε πόλεμο με το Ισραήλ το 1993, τo 1996 και το 2000.
Μετά την αποχώρηση των Ισραηλινών το 2000 η Χεζμπολλάχ κατέλαβε το νότιο Λίβανο και εγκατέστησε πυραύλους σε σπίτια Χριστιανών και ισλαμιστών, με κατεύθυνση το Ισραήλ. Η Χεζμπολλάχ έκτοτε ελέγχει περίπου τον μισό Λίβανο. Το 2005 η Χεζμπολλάχ δολοφόνησε τον πρώην Πρωθυπουργό και εκατομμυριούχο Σουνίτη Rafic Hariri και κάποιους δημοσιογράφους και πολιτικούς. Χριστιανοί ηγέτες σαν τον Michel Aoun και τον Émile Lahoud, αν και Χριστιανoί, έγιναν πειθήνια όργανα της Χεζμπολλάχ.
Στις 12 Ιουνίου έως τις 14 Αυγούστου του 2006 η Χεζμπολλάχ βρέθηκε σε πόλεμο με το Ισραήλ. Aπό το 2011 έως σήμερα η Χεζμπολλάχ πολεμάει στην Συρία υπέρ του φιλόρωσσου Bashar al-Assad και έσφαξε Ισλαμιστές (Ισις-Καϊντα), μετριοπαθείς Σύριους και Κούρδους αντίπαλους και άοπλους πολίτες. Το 2012 δυο Χεζμπολλάδες συνελήφθησαν στην Κύπρο προσπαθώντας να βάλουν εκρηκτικά. Το 2018 η Χεζμπολλάχ κατασκεύασε τούνελ προς το Ισραήλ αλλά το Ισραήλ τα κατάστρεψε. Οι Χεζμπολλάχ είναι από τους πιο μεγάλους έμπορους ναρκωτικών του κόσμου. H έκρηξη στον λιμένα της Βηρυτού στις 4 Αυγούστου του 2020 και η οικονομική κρίση που ακολούθησε έκανε την Χεζμπολλάχ λιγότερη δημοφιλή στους Λιβανέζους, ακόμη και στους Σιίτες. Οι Χεζμπολλάχ πολεμάνε με τους Ρώσσους κατά των Ορθόδοξων Ουκρανών!!!
Συρία. Η Συρία ήταν Οθωμανική επαρχία από το 1516 έως το 1918. Μετά την ήττα της Τουρκίας στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο η Συρία έγινε Γαλλική αποικία από το 1918 έως το 1946. To 1958 η Συρία προσπάθησε να γίνει ένα έθνος με την Αίγυπτο του Gamal Abdel Nasser. Το 1961 Σύριοι εξεδίωξαν τους Αιγύπτιους από την χώρα και διέλυσαν την ένωση με την Αίγυπτο. Το 1963 το σοσιαλιστικό κόμμα Ba'ath έκανε πραξικόπημα με τον Amin al-Hafiz και έριξε την κυβέρνηση Nazim al-Qudsi. Το 1966 σε δεύτερο πραξικόπημα ο φιλο-Σοβιετικός Salah Jadid εξεδίωξε τον Amin al-Hafiz και έγινε δικτάτορας στην θέση του.
Το 1967 η Συρία με Σοβιετική βοήθεια πολέμησε το Ισραήλ στον πόλεμο των έξη ημερών. Το 1970 σε τρίτο πραξικόπημα ο Hafez al-Assad φυλάκισε τον Salah Jadid και έγινε δικτάτορας στην θέση του. Ο Hafez al-Assad για λόγους δημοτικότητας διεκδικούσε τα Εβραϊκά Υψώματα του Γκολάν και τα παρουσίαζε σαν Συριακό έδαφος, δήθεν (Το Ισραήλ τα ελευθέρωσε το 1967). Ο Hafez al-Assad στήριξε την επίθεση του Yasser Arafat κατά του βασιλιά της Ιορδανίας του Hussein.
Το 1973 η Συρία με Σοβιετικά όπλα πολέμησε το Ισραήλ στον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ. Το 1976 ο Hafez al-Assad εισέβαλε στον Λίβανο αρχικά υπέρ των Χριστιανών και κατά των Παλαιστίνιων. Το 1977 έως το 1982 ο Hafez al-Assad στράφηκε κατά των Χριστιανών. Το 1982 οι Ισραηλινοί νίκησαν τους Σύριους στην Jezzine, στην Baabda και σε άλλες μάχες και τους ανάγκασαν να υποχωρήσουν στον ανατολικό Λίβανο. Οι Σύριοι θα έλεγχαν τον Ανατολικό Λίβανο έως το 2005. Το 1980 ο Hafez al-Assad εκτέλεσε τον συνιδρυτή του Ba'ath τον Salah al-Din al-Bitar. Το 1990 ο ο Hafez al-Assad συμμάχησε με την δύση κατά του Sadam Husein. Το 1990 ο Hafez al-Assad συμμάχησε με κάποιους Χριστιανούς και μουσουλμάνους κατά τον στρατευμάτων του Michel Aoun.
Το 1993 πέθανε στις φυλακές ο συνιδρυτής του Ba'ath, ο Salah Jadid. Το 2000 ο Hafez al-Assad πέθανε και τον διαδέχθηκε ο γιος του, ο Bashar al-Assad. Το 2005 ο Bashar al-Assad μαζί με την Χεζμπολλάχ ήταν υπεύθυνοι για την δολοφονία του Λιβανέζου φιλο-Δυτικού πρώην Πρωθυπουργού Rafick Harriri και κάποιους δημοσιογράφους και πολιτικούς. Το 2007 ο δικτάτορας Bashar al-Assad πήγε να κτίσει πυρηνική βόμβα με την βοήθεια της κομμουνιστικής Βόρειας Κορέας. Το Ισραηλινά μαχητικά εισέβαλαν στην Συρία και κατέστρεψαν ολοσχερώς την πυρηνική βάση. Οι Ρώσσοι παραδόξως έδωσαν στο Ισραήλ μηχανισμούς που βοηθούσαν τα Ισραηλινά μαχητικά να ξεφεύγουν από τα Συριακά ραντάρ.
Στις 11 Ιουλίου του 2011 εξερράγησαν τα όπλα του Bashar al-Assad που φυλάγονταν στην ναυτική βάση Ευάγγελος Φλωράκης, στο Μαρί, στην Κύπρο. Το αποτέλεσμα: δεκατρείς Ελληνο-Κύπριοι σκοτώθηκαν. Το ίδιο έτος οι μετριοπαθείς Σύριοι και οι Κούρδοι ξεσηκώθηκαν κατά του δικτάτορα Bashar al-Assad. Λίγους μήνες αργότερα μπήκαν στην χώρα ομάδες από φανατικούς Σουνίτες ισλαμιστές μισθοφόρους (ΙΣΙΣ, Αλ Καιντα, Αλ Νούσρα και άλλες μικρότερες ομάδες) πληρωμένους από την Τουρκία και το Κάταρ. Τον Bashar al-Assad στηρίξαν οι Σιίτες ισλαμιστές Χεζμπολλάχ και Ιρανοί-Ayatolah και ομάδες από Σιίτες Ιρακινούς, σύμμαχοι της Ρωσίας.
Το 2015 οι Ρώσοι έστειλαν τακτικό στρατό και την ομάδα Wagner για να στηρίξουν τον Bashar al-Assad. Η Τουρκία δεν έκλεισε τα στενά και γενικά δεν έκανε κάτι για να εμποδίσει την Ρωσία ως μέλος του ΝΑΤΟ. Το 2015 οι Τούρκοι κατέρριψαν το Ρώσικο Σουχόι και σκότωσαν τον πιλότο. Οι Τούρκοι εισέβαλαν και αυτοί στην Συρία και κατέλαβαν την περιοχή του Αφρίν, την οποία ακόμη κατέχουν. Στις 23 Ιανουαρίου οι Τούρκοι κατάστρεψαν το αρχαίο Συριακό μνημείο στο Αιν Δαρα. Η Ρωσία δεν έκανε κάτι να εκδιώξει τους Τούρκους από εκεί.
Για να στηρίξει τον δικτάτορα Bashar al-Assad ο Vladimir Putin έχασε τετρακόσιους σαράντα τέσσερις στρατιώτες. Ο Bashar al-Assad, όπως και ο πατέρας του, δήλωσε πολλές φορές ότι θέλει να πάρει τα υψώματα του Γκολάν από τους Ισραηλινούς και πως είναι δήθεν Συριακά εδάφη. Οι Ρώσοι επίσης δήλωσαν πως η Συρία πρέπει να αποκτήσει τα υψώματα του Γκολάν. Οι μετριοπαθείς Σύριοι και οι Κούρδοι ίδρυσαν δυο ανεξάρτητα κράτη στον βορρά και το Ισραήλ έως σήμερα με την ανοχή της Ρωσίας βομβαρδίζει συνεχώς τις θέσεις των Ayatolah και των Χεζπολλάχ στην Συρία. Ο Bashar al-Assad και ο αδελφός του ο Maher al-Assad είναι από τους πιο μεγάλους έμπορους ναρκωτικών του κόσμου. Οι Σύριοι του Bashar al-Assad πολεμάνε με τους Ρώσσους κατά των Ορθόδοξων Ουκρανών!!!
Υεμένη. Από το 1839 έως το 1963 οι Βρεττανοί έλεγχαν την Άντεν. Οι Οθωμανοί έλεγχαν την υπόλοιπη Υεμένη από το 1839 έως το 1918. Το 1962 έως το 1970 οι οπαδοί του φιλο-δυτικού Βόριου Γεμενέζου βασιλιά Muhammad Al-Badr πολέμησαν με τους φιλο—σοβιετικούς βόρειους Γεμενέζους υπό τον Abdullah al-Sallal, τους Σοβιετικούς, τους Αιγύπτιους του Gamal Abdel Nasser και τους Λίβυους του Muammar Gadafi.
Το 1970 η βόρεια Υεμένη έγινε ένα κομμουνιστικό κράτος, με δικτάτορα τον Abdullah al-Sallal ελεγχόμενο από την Σοβιετική Ένωση. Η νότια Υεμένη (πρώην Βρετανική αποικία έως το 1963) έγινε το 1967 ένα μαρξιστικό κράτος ελεγχόμενo από την Σοβιετική Eνωση. Ο πρώτος κομουνιστής δικτάτορας της νότιας Yεμένης ήταν ο Abdul Fattah Ismail. Η Νότια Υεμένη βρέθηκε σε πόλεμο με την βόρεια Υεμένη το 1972 και το 1979. Το 1980 Ali Nasir Muhammad έγινε ο δεύτερος κομουνιστής δικτάτορας την Νότιας Υεμένης. Το 1978 ο Ali Abdullah Saleh έγινε ο δικτάτορας της Βόρειας Υεμένης. Το 1986 ξέσπασε εμφύλιος στην Νότια Υεμένη. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1990 τα δύο κράτη ενώθηκαν.
Το 1994 οι νότιοι αποσχίστηκαν από τους βόρειους αλλά μετά από νέο εμφύλιο πόλεμο ηττήθηκαν. Στην Υεμένη οι φιλορώσσοι Χούθις Σιίτες τρομοκράτες το 2011 επαναστάτησαν και άρχισαν εμφύλιο πόλεμο με τους Σουνίτες. Τους Χούθις στήριξε το Ιράν, η Χεζμπολλάχ, οι Σύριοι του Bashar al-Assad και η Ρώσικη Wagner group. Οι Χούθις κατέλαβαν την δυτική Υεμένη και την πρωτεύουσα Σάνα. Ο φιλορώσος δικτάτορας της Υεμένης Ali Abdullah Saleh το 2016 συμμάχησε με τους Χούθις, δολοφονήθηκε από αυτούς στις 27 Φεβρουαρίου του 2017, όταν αποφάσισε να ξανα συμμαχήσει με την Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Εμιράτα. Οι Χούθις ρίχνουν πυραύλους στην Σαουδική Αραβία και στα Ηνωμένα Εμιράτα και ανεβοκατεβάζουν τις τιμές του πετρελαίου. Τους Χούθις τους δίνει όπλα η Περσία των Ayatolah που τα παίρνει με την σειρά της από την Ρωσία. Ο πόλεμος μεταξύ τον Χούθις και των Σουνιτών συνεχίζεται έως σήμερα!!!
Αφγανιστάν. Ήταν Βρετανική αποικία από το 1879 έως το 1919. Ο Amanullah Khan, o πρώτος Αφγανός ηγεμόνας ήταν φιλο-Σοβιετικός. Το 1978 οι φιλο-Σοβιετικοί Αφγανοί κομμουνιστές υπό τον Nur Muhammad Taraki έκαναν πραξικόπημα έριξαν την κυβέρνηση του Mohammad Daoud Khan και πήραν την εξουσία. Ο Nur Muhammad Taraki δολοφονήθηκε από τον Hafizullah Amin ο οποίος του πήρε την θέση.
Το 1979 οι Σοβιετικοί δολοφόνησαν τον ασταθή τους φίλο τον Hafizullah Amin, τον Πρόεδρο του Αφγανιστάν όταν αυτός άρχισε να έχει επαφές με τις ΗΠΑ. Μετά οι Σοβιετικοί μαζί με Ανατολικούς Γερμανούς, Βούλγαρους, Κουβανούς, Τσεχοσλοβάκους και Βιετναμέζους εισέβαλαν στο Αφγανιστάν για να επαναφέρουν την τάξη. Το Ισραήλ και οι ΗΠΑ του Ronald Reagan όπλισαν τους Σουνίτες Μουτζαχεντίν που πολεμούσαν τους Σοβιετικούς. Το Ιράν παραδόξως, αν και σύμμαχος της Σοβιετικής Ένωσης, στήριξε τους Σιίτες Μουτζαχεντίν κατά της Ρωσίας. Οι Σοβιετικοί αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν το 1989 με βαριές απώλειες. Η Ρωσία έχασε είκοσι έξη χιλιάδες άνδρες!!!
Το 1992 οι αντι-Ρώσσοι φιλοδυτικοί Αφγανοί υπό τον Sibghatullah Mojaddedi έριξαν την κομμουνιστική φιλο-Ρωσσική κυβέρνηση του Mohammad Najibullah. Από το 1992 ως το 1996 οι αντι-Ρώσσοι Αφγανοί πολέμησαν με τους Ταλιμπάν. Το 1996 oι Ταλιμπάν υπό τον Mullah Muhammad Omar κατέλαβαν την εξουσία, εξεδίωξαν τον Burhānuddīn Rabbānī και δολοφόνησαν τον φιλόρωσσο Mohammad Najibullah. Η κυβέρνηση του Bill Clinton δεν στήριξε τους φίλους του. Οι Ταλιμπάν έκαναν εγκλήματα κατά των πολιτὠν και κατέστρεψαν Βουδιστικά μνημεία. Το 2001 οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ εισέβαλαν στο Αφγανιστάν και έριξαν την κυβέρνηση των Ταλιμπάν του Mullah Omar, επαναφέροντας δημοκρατικό καθεστώς με αρχηγό τον Hamid Karzai.
Με την στήριξη του Πακιστάν οι Ταλιμπάν έκαναν συνεχείς επιθέσεις στους Αφγανούς και στα στρατεύματα του ΝΑΤΟ. Στις 30 Αυγούστου του 2021 όταν οι Αμερικάνοι αποχώρησαν από το Αφγανιστάν οι Ταλιμπάν υπό τον Hibatullah Akhundzada ανέλαβαν με την βία την εξουσία και ανέτρεψαν την φιλο δυτική κυβέρνηση του Ashraf Ghani. Οι Ταλιμπάν σκότωσαν αρκετούς φιλο-δυτικούς πολίτες και επέβαλαν ισλαμικό νόμο. Οι Ρώσσοι προσέγγισαν τους (πρώην εχθρούς τους) τους Ταλιμπάν, τους χρηματοδοτούν και συνεργάζονται μαζί τους. Οι Ταλιμπάν είναι από τους πιο μεγάλους έμπορους ναρκωτικών του κόσμου.
Τσετσενία. Το 1994 με 1996 η κυβέρνηση Boris Yeltsin πολέμησε τους Τσετσένους αυτονομιστές. Κατά τον δεύτερο πόλεμο της Τσετσενίας (1999 με 2009) ο στρατιωτικός και μουφτής Κhmad Kadyrov άλλαξε παράταξη και στήριξε τους Ρώσους κατά των πατριωτών του. Το 2003 ο Vladimir Putin διόρισε τον Κhmad Kadyrov ως δικτάτορα. Το 2004 ο Κhmad Kadyrov δολοφονήθηκε από Τσετσένους αντάρτες στο Γκρόσνυ. Ο Vladimir Putin διόρισε τον Καζακστανό ισλαμιστή Alu Alkhanov ως δικτάτορα. Το 2007 ο Vladimir Putin έδιωξε τον Alu Alkhanov και στις 15 Φεβρουαρίου διόρισε τον Ramzan Kadyrov, τον γιο του Κhmad Kadyrov ως δικτάτορα της Τσετσενίας, τίτλο που έχει μέχρι και σήμερα. Έκτοτε ο Ramzan Kadyrov βασανίζει και φυλακίζει αντιφρονούντες.
To 2015 Tσετσένοι πράκτορες δολοφόνησαν τον αντίπαλο του Vladimir Putin, τον Boris Nemtsof, στην Μόσχα. Ο Ramzan Kadyrov έχει στείλει πολλούς στρατιώτες κατά των Ορθόδοξων Ουκρανών ως σύμμαχους της Ρωσίας. Ο Ramzan Kadyrov έφθασε σε σημείο να απειλήσει την Πολωνία διότι έστειλε όπλα στην Ουκρανία. Ο Ramsan Kadyrov, φανατικότερος από τους Ρώσους, ζήτησε από τον Vladimir Putin να κηρύξει στρατιωτικό νόμο στην Ρωσία και να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα κατά της Ουκρανίας.
Σουδάν. Το Σουδάν ήταν Βρετανική αποικία από το 1899 έως το 1956. Από το 1955 έως το 1972 το βόρειο Ισλαμικό Σουδάν βρέθηκε σε πόλεμο με το νότιο Χριστιανικό Σουδάν. Το 1969 ο Jaafar Nimeiry έκανε πραξικόπημα. Οι Σοβιετικοί έδωσαν όπλα στον Jaafar Nimeiry για να πολεμήσει τους νότιους. Το 1972 υπογράφηκε η συνθήκη του Addis Ababa Agreement και τερματίσθηκε ο πρώτος εμφύλιος πόλεμος. Οι Ρώσοι πωλούσαν όπλα στον Jaafar Nimeiry έως και το 1977.
Το 1971 οι φιλο-Σοβιετικοί κομμουνιστές υπό τον στρατηγό Hashem al-Atta έκαναν πραξικόπημα και ανέτρεψαν τον Jaafar Nimeiry. Τέσσερις μέρες αργότερα οι Σουδανοί επανέφεραν τον Jaafar Nimeiry στην εξουσία και εκτέλεσαν τον Hashem al-Atta και τους συνεργάτες του. Ο Jaafar Nimeiry έμεινε δικτάτορας έως το 1985. Από το 1983 έως το 2005 το βόρειο ισλαμικό Σουδάν βρέθηκε ξανά σε πόλεμο με το νότιο Χριστιανικό νότο. Το 2005 το Νότιο Σουδάν έγινε ανεξάρτητο κράτος. Το 1989 ο Omar al-Bashir έγινε δικτάτορας του Σουδάν. Ο Omar al-Bashir έστελνε Ιρανικά όπλα στην Χαμάς.
Το 2009 και 2012 το Ισραήλ κατάστρεψε τα Ιρανικά όπλα. Το 2008 το ICC εξέδωσε ένταλμα για την σύλληψη του δικτάτορα Omar al-Bashir. Από τον Δεκέμβρη του 2018 έως τον Ιανουάριο του 2019 ο λαός ξεσηκώθηκε κατά του δικτάτορα Omar al-Bashir. Οι Ρώσσοι της ομάδας Wagner σκότωσαν διαδηλωτές. Ο Omar al-Bashir παραιτήθηκε και ανέλαβε πρόεδρος ο Abdalla Hamdok. Στις είκοσι πέντε Οκτωβρίου του 2021 ο στρατηγός Abdel Fattah al-Burhan έκανε πραξικόπημα και έριξε τον Πρωθυπουργό Abdalla Hamdok. Οι Ρώσοι της ομάδας Wagner στήριξαν τον Abdel Fattah al-Burhan και του ζήτησαν ναυτική βάση στην Ερυθρά θάλασσα. Οι Ρώσοι από το Δαρφούρ θα μπορούν να επέμβουν στην Δημοκρατία της Κεντρικής Αφρικής. Ο Abdel Fattah al-Burhan έδωσε άδεια στους Ρώσσους να εκμεταλλευτούν τον χρυσό, κοντά στην πόλη Abidiya. Τον Απρίλιο του 2023 οι Ρώσσοι της ομάδας Wagner στηρίζουν τους Rapid Support Forces που κήρυξαν πόλεμο στις κυβερνητικές δυνάμεις. Οι Ρώσσοι πλέον στηρίζουν τους αντιπάλους του Abdel Fattah al-Burhan.
Ουγκάντα. Ήταν Βρετανική αποικία από το 1894 έως το 1962. Στις 25 Ιανουαρίου του 1971 ο φιλο-Σοβιετικός και φιλο-Ισλαμιστής δικτάτορας της Ουγκάντας, ο Idi Amin Dada έγινε δικτάτορας. Το 1976 ο Idi Amin Dada στήριξε τους Παλαιστίνιους τρομοκράτες της PLO και τους Γερμανούς κομμουνιστές της Revolutionäre Zellen να απαγάγουν ένα αεροπλάνο γεμάτο από Εβραίους και δυτικούς. Το Ισραήλ ελευθέρωσε τους πολίτες του και τους ομογενείς του με την διάσημη επιχείρηση Operation Entebbe. Στην μάχη που δόθηκε σκοτώθηκαν ο Yoni Netanyahu, ο αδελφός του Benjamin Netanyahu και τέσσερεις επιβάτες. Ο Idi Amin Dada έστειλε στρατιωτικούς για εκπαίδευση στην Τσεχοσλοβακία και στην Ανατολική Γερμανία. Το 1979 οι Τανζανοί και οι Ουγκαντιανοί εξόριστοι κινήθηκαν κατά του Idi Amin Dada. Ο Idi Amin Dada έλαβε στρατιωτική βοήθεια από τον Muammar Gaddafi και τους Παλαιστίνιους της PLO του Yasser Arafat αλλά τελικά ηττήθηκε και εκδιώχθηκε στις 11 Απριλίου του 1979.
Σομαλία. Μέρος της ήταν Ιταλική αποικία από το 1889 έως το 1941 και από το 1941 έως το 1960 Βρετανική αποικία, το άλλο μέρος ήταν Βρετανική αποικία από το 1884 έως το 1960. Στις 31 Οκτωβρίου του 1969 ο Mohamed Siad Barre έκανε πραξικόπημα και έγινε δικτάτορας. Ο κομμουνιστής Mohamed Siad Barre μετέτρεψε την Σομαλία σε ένα μαρξιστικό-Λενινιστικό κράτος με μόνο ένα κόμμα. Τον Mohamed Siad Barre τον στήριξε η Σοβιετικἠ Ένωση. Το 1977 ο Mohamed Siad Barre κύριξε πόλεμο στην Αιθιοπία. Ο πόλεμος έμεινε γνωστός ως Ogaden War. Η Σοβιετική Ένωση, η Κούβα, η Νότια Υεμένη, η Ανατολική Γερμανία και η Βόρεια Κορέα πρόδωσαν τον Mohamed Siad Barre και στήριξαν τους Αιθίοπες κομμουνιστές του Mengistu Haile Mariam. Μετά την ήττα του το 1978 ο Mohamed Siad Barre διέκοψε σχέσεις με την Σοβιετική Ένωση και συμμάχησε με τις ΗΠΑ. Η Σομαλία του Mohamed Siad Barre, παρότι διέκοψε σχέσεις με την Σοβιετική Ένωση, διατήρησε τον μαρξιστικο-Λενινιστικό χαρακτήρα της και διατήρησε τις σχέσεις της με την Κίνα. Το 1991 ο λαός ξεσηκώθηκε και εξεδίωξε τον Mohamed Siad Barre. Ο Mohamed Siad Barre εξορίσθηκε στην Νιγηρία.
Comments