Δημοψήφισμα 5ης Ιουλίου 2015

“ΝΑΙ”: “Νέα μέτρα” 11 δις

“ΟΧΙ”: Χρεοκοπία εντός Ευρωζώνης

4.7.2015

Του Ησαΐα Κωνσταντινίδη

Η εξαγγελία του δημοψηφίσματος από τον Αλέξη Τσίπρα μες στα... μεσάνυχτα (της 26ης προς την 27η Ιουνίου του 2015) έχει πολλές και ποικίλες νομικές, και όχι μόνο, ενστάσεις! Εύλογο π.χ. είναι το νομικής, αλλά και ηθικής, φύσης ερώτημα εάν η μία μόνο εβδομάδα προετοιμασίας και διεξαγωγής του είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα της Ελλάδος ή και πρακτικά επαρκής. Πάνω σ' αυτό το θέμα μπορούν να ειπωθούν πολλά και διάφορα, τα οποία όμως “ωχριούν” κυριολεκτικά μπροστά στην πραγματική φύση του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015: την πολιτική, και ευρύτερα γεωπολιτική, φύση του...

Ας δούμε καταρχάς το κείμενο του (ενιαίου) ψηφοδελτίου του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015, όπως το παρουσίασε το αρμόδιο υπουργείο εσωτερικών και διοικητικής ανασυγκρότησης της Ελληνικής Δημοκρατίας. Το ερώτημα της ψηφοφορίας είναι το εξής: “Πρέπει να γίνει αποδεκτό το σχέδιο συμφωνίας, το οποίο κατέθεσαν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο Eurogroup της 25.06.2015 και αποτελείται από δύο μέρη, τα οποία συγκροτούν την ενιαία πρότασή τους; Το πρώτο έγγραφο τιτλοφορείται «Reforms for the completion of the current program and beyond» («Μεταρρυθμίσεις για την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος και πέραν αυτού») και το δεύτερο «Preliminary debt sustainability analysis» («Προκαταρκτική ανάλυση βιωσιμότητας χρέους»). Δίπλα στο ερώτημα αυτό, χωρισμένα από αυτό με μία ευθεία κάθετη γραμμή υπάρχουν οι δύο επιλογές: «Δεν εγκρίνεται/Όχι» και «Εγκρίνεται/Ναι»”.

Εντύπωση βέβαια προκαλεί ότι το αρνητικής υφής ερώτημα είναι... πάνω από το θετικής υφής, δηλ. το “Όχι” είναι πάνω από το “Ναι”! Και κάτι τέτοιο επιδέχεται πολλές και διάφορες ερμηνείες ή και ενστάσεις. Αλλά δεν είναι αυτό το ζήτημα της ανάλυσής μας. Ας μπούμε λοιπόν στην ουσία του άρθρου μας που είναι μία άλλη όψη του δημοψηφίσματος, μία όψη καλά κρυμμένη, πλην όμως σ' αυτή διακυβεύεται όλο το μέλλον του ελληνισμού...

Καταρχήν, το ερώτημα του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015 ΔΕΝ είναι “Ναι” ή “Όχι” στο ευρώ, δηλ. στην παραμονή της χώρας μας στη ζώνη του ευρώ! Συνεπώς, είναι ασύστολο ψεύδος εκείνο που λένε ορισμένοι κύκλοι ότι στο δημοψήφισμα κρίνεται το μέλλον της Ελλάδας στην Ευρωζώνη... Είτε το “Ναι” υπερισχύσει, είτε το “Όχι”, κανείς απολύτως δεν θέτει ζήτημα παραμονής ή όχι της Ελλάδας στην Ευρωζώνη! Εάν εξαιρεθεί το ΚΚΕ, που κάνει λόγο για “ειδική στάση” στο δημοψήφισμα (άρα, κατ' ουσίαν, ούτε “Ναι” ούτε “Όχι”), ΟΛΑ τα υπόλοιπα κόμματα της βουλής έχουν εκφραστεί υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, ασχέτως του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος. Έχουμε κατά βάση δύο (συγκυριακές;) παρατάξεις αυτή την ώρα στο κοινοβούλιο: υπέρ του “Όχι”-”αντιευρωπαϊκή” (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ και Χρυσή Αυγή) και υπέρ του “Ναι”-”φιλοευρωπαϊκή” (ΝΔ, “Ποτάμι”και ΠΑΣΟΚ).

Ό,τι λοιπόν και αν επικρατήσει στο δημοψήφισμα της Κυριακής 5 Ιουλίου 2015, ΚΑΝΕΝΑ από τα κοινοβουλευτικά κόμματα (πλην της ειδικής περίπτωσης του ΚΚΕ) δεν θέτει θέμα εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη! Αντιθέτως, ΟΛΑ τους -πλην ΚΚΕ- εκφράζονται υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ. Κατά συνέπεια, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, είτε επικρατήσει το “Όχι” είτε το “Ναι”, δεν τίθεται θέμα Grexit, δηλ. εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη...

Τι σημαίνει αυτό με πιο απλά λόγια; Ότι ΚΑΝΕΝΑ κόμμα της ελληνικής βουλής (πλην, πάντοτε, του ΚΚΕ) ΔΕΝ αμφισβητεί την αναγκαιότητα συνέχισης της πορείας της Ελλάδας μέσα στην Ευρωζώνη! Και για τα μεν “φιλοευρωπαϊκά” κόμματα (ΝΔ, “Ποτάμι” και ΠΑΣΟΚ) δεν τίθεται θέμα, εφόσον έχουν εδώ και καιρό αποδεχτεί την ανάγκη η Ελλάδα να συνεχίζει να πορεύεται, όπως πορεύεται, μέσα στο πλαίσιο της περίφημης ΟΝΕ [Οικονομική και Νομισματική Ένωση]. Άλλωστε, τα ως άνω τρία πολιτικά κόμματα είναι αναφανδόν ΚΑΙ υπέρ της συνέχισης των προγραμμάτων λιτότητας που ορίζουν οι δανειακές συμβάσεις [Μνημόνια, Μεσοπρόθεσμα και εφαρμοστικοί νόμοι] της Ελλάδας με την Τρόικα [Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο].

Θέμα τίθεται όμως για τα κόμματα της τωρινής συγκυβέρνησης (ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ), καθώς και για τη Χρυσή Αυγή, η οποία “περιέργως” τελευταία μετακύλησε σε θέσεις υπέρ του ευρώ και της παραμονής της χώρας μας στην Ευρωζώνη. Και οι μεν ΑΝΕΛ βλέπονται πλέον ως “δορυφορικοί” του ΣΥΡΙΖΑ και δεξιό “συμπλήρωμα” μιας αριστερής κυβέρνησης, οπότε δεν ασχολούμαστε: ακολουθούν τη γραμμή και τις αποφάσεις του “μεγάλου αφεντικού”, όπως άλλοτε οι δορυφορικές χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας ακολουθούσαν πιστά και περίπου τυφλά την άλλοτε Σοβιετική Ένωση!

Τι συμβαίνει όμως με τον ΣΥΡΙΖΑ; Κατά την άποψή μας, ο ΣΥΡΙΖΑ μετεκλογικά ξεσκεπάστηκε πλήρως σε ό,τι αφορά τις προθέσεις του όχι μόνο έναντι του ευρώ (διότι ήδη από το 2012 εκφραζόταν ανοιχτά υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη), αλλά και έναντι των Μνημονίων που τόσο πολύ πολεμούσε μέχρι και τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου του 2015! Με δυο λόγια: μπορεί μεν έως τότε να εμφανιζόταν ως “αντιμνημονιακή” δύναμη (όπως και η σαμαρική ΝΔ από την άνοιξη του 2010 έως το φθινόπωρο του 2011), που θα πραγματοποιούσε “επαναδιαπραγμάτευση” του χρέους, όμως από τις 20 Φεβρουαρίου του 2015 ΔΕΝ είναι πια ένα “αντιμνημονιακό” κόμμα... Είναι 100% μνημονιακό!

Γιατί; Διότι, απλούστατα, στις 20 Φεβρουαρίου του 2015 η κυβέρνηση Τσίπρα υπέγραψε φαρδιά-πλατιά την τετράμηνη παράταση του τρέχοντος προγράμματος λιτότητας (Μνημονίου), μέχρι δηλ. και τις 30 Ιουνίου 2015. Όμως γνωρίζουμε άριστα από την πρακτική (ατόμων, επιχειρήσεων, κρατών κτλ.) πως όταν υπογράφεις κάτι, το αποδέχεσαι! Εάν δεν το αποδέχεσαι, πολύ απλά δεν το υπογράφεις. Και ο ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τους ΑΝΕΛ ασφαλώς, υπέγραψαν την τετράμηνη παράταση του Μνημονίου, στις 20 Φεβρουαρίου του 2015, και συνεπώς το αποδέχτηκαν. Άρα... κατήντησαν ΚΑΙ αυτά τα κόμματα πλήρως μνημονιακά, όπως δηλ. η ΝΔ, το “Ποτάμι” και το ΠΑΣΟΚ!

Και τώρα έχουμε το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου του 2015, που ΔΕΝ είναι “Ναι” ή “Όχι” στο ευρώ, ούτε “Ναι” ή “Όχι” στα Μνημόνια, αλλά ούτε και “Ναι” ή “Όχι” στην Ευρώπη. Είναι “Ναι” ή “Όχι” σε ένα συγκεκριμένο (και αρκετά “θολό”) σχέδιο των δανειστών της Ελλάδας, που αμφιβάλλουμε εάν κανείς Έλληνας πολίτης -που κατά τα άλλα θα αποφασίσει περί αυτού!- είχε τη δυνατότητα να το διαβάσει... Μάλιστα οι περισσότεροι Έλληνες δεν έχουν καν πρόσβαση στο πλήρες κείμενο της πρότασης των δανειστών για “νέα συμφωνία”, δηλ. για νέο Μνημόνιο.

Με δυο λόγια, ιδού η πλήρης αλήθεια! “Ναι” στο σχέδιο συμφωνίας των δανειστών σημαίνει... “νέα μέτρα”, ακόμη πιο σκληρά από τα προηγούμενα!... Ακόμη πιο σκληρά από όλα όσα έχουν ληφθεί μέχρι στιγμής, από την υπαγωγή της Ελλάδας σε καθεστώς -ουσιαστικά- διεθνούς επιτήρησης (Μνημόνια, Τρόικα...) την άνοιξη του 2010 και ίσα με σήμερα. Τι πρότεινε η ελληνική πλευρά; Πολύ σκληρά μέτρα ύψους 7,9 δις ευρώ για την περίοδο 2015 (το υπόλοιπο έτος)-2016. Και τι αντιπρότεινε η πλευρά των δανειστών; Ακόμη σκληρότερα μέτρα από όσα πρότεινε η κυβέρνηση Τσίπρα, για την ίδια περίοδο, συνολικού ποσού 10,2 δις! Δηλ. η Τρόικα αντιπρότεινε μέτρα επιπλέον 2,3 δις από εκείνα που πρότεινε η Ελλάδα. Και κάπου εκεί η κυβέρνηση Τσίπρα αποσύρθηκε από τη διαπραγμάτευση και προκήρυξε άρον-άρον το δημοψήφισμα...

Από την άλλη, “Όχι” στο σχέδιο συμφωνίας που πρότειναν οι δανειστές σημαίνει... πτώχευση-χρεοκοπία της Ελλάδας ΕΝΤΟΣ της ζώνης του ευρώ!!! Διότι η κυβέρνηση της Ελλάδας, με την υπογραφή της τετράμηνης παράτασης του Μνημονίου στις 20 Φεβρουαρίου 2015, αποδέχτηκε ότι ΔΕΝ βγάζει τη χώρα από την Ευρωζώνη.

Άρα, Grexit τέλος. Και τώρα, εάν επικρατήσει τελικά το “Όχι” στο δημοψήφισμα, θα πτωχεύσει-χρεοκοπήσει ΜΕΣΑ στην Ευρωζώνη! Όπερ μεθερμηνευόμενον: εφόσον δεν ισχύει πια το Μνημόνιο (από 30ής ιουνίου 2015), οδεύουμε προς νέο ΣΚΛΗΡΟΤΕΡΟ Μνημόνιο από το προηγούμενο!!! Το περιβόητο Υπερμνημόνιο. Το οποίο δεν θα διαφέρει σε τίποτα από την πρόταση των δανειστών της 25ης Ιουνίου 2015, δηλ. τα μέτρα των 10,2 δις (καλοκαίρι 2015-τέλη 2016)...

Συνεπώς, είτε το “Ναι” υπερισχύσει, είτε το “Όχι”, η παρούσα πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων διαιωνίζει το πρόβλημα. Η Ελλάδα θα συνεχίσει να υποφέρει με νέα Μνημόνια και η Ευρωζώνη θα εξακολουθήσει να “μολύνεται” με την οικονομική γάγγραινα που εξαπλώνεται στο εσωτερικό της λόγω της ελληνικής κρίσης χρέους. Κάτι που εξυπηρετεί όχι βέβαια τα ελληνικά ή τα ευρωπαϊκά συμφέροντα, αλλά τα συμφέροντα ΗΠΑ και Ρωσίας: η κάθοδος του ευρώ σε σχέση με την άνοδο δολαρίου και ρουβλιού. Γι' αυτό και ΜΟΝΟ μία λύση είναι εφικτή, για το καλό και της Ελλάδας και της Ευρωζώνης: μία συμφωνία σταδιακής απεμπλοκής της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ (με μία μεταβατική περίοδο χρήσης “ευρωδραχμής”) και, τελικά, επιστροφή σε εθνικό νόμισμα. Η συντεταγμένη έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα δώσει ένα τέλος σ' αυτόν τον εφιάλτη που δεν λέει να σταματήσει και θα έχει ευεργετικές συνέπειες για την Ελλάδα, αλλά και για την Ευρώπη.