Εδώ θα χτυπήσει η Τουρκία!
11.10.2019
Του Ησαΐα Κωνσταντινίδη
Υπάρχει μια παλιά γεροντική παράδοση, η οποία αναφέρει τα ακόλουθα: «Οι Τούρκοι θα χτυπήσουν ξαφνικά! Αυτό θα συμβεί στον τόπο που λέγεται Σαν Ιόν. Θα είναι η απαρχή των μεγάλων γεγονότων»…
Τι να σημαίνουν άραγε τα παραπάνω; Πού ακριβώς βρίσκεται η τοποθεσία Σαν Ιόν, στην οποία -κατά την προορατική ρήση- θα επιφέρουν χτύπημα οι Τούρκοι; Και ποιες θα είναι, εν τέλει, οι συνέπειες για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το μέλλον του ελληνισμού; Εάν ανατρέξει κάποιος σε παλιούς ξένους στρατιωτικούς χάρτες, θα ανακαλύψει ότι το μυστηριώδες αυτό μέρος (Σαν Ιόν) όχι απλώς υφίσταται, αλλά καταλαμβάνει την πιο νευραλγική θέση μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου. Πιο συγκεκριμένα, ως «San Ion» -που πιθανότατα σημαίνει «Άγιος Ιωάννης»- αναφέρεται ένα γεωγραφικό σημείο ανάμεσα στο ακριτικό ελληνικό Καστελόριζο και τη διχοτομημένη μεγαλόνησο. Το σημείο αυτό δεν είναι τυχαίο: είναι ακριβώς στην περιοχή όπου τέμνονται οι περίφημες (και αμφισβητούμενες από την Άγκυρα) Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες ή ΑΟΖ της Ελληνικής και της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Και εδώ ακριβώς συνδέεται ο παλιός θρύλος με τη σύγχρονη γεωπολιτική πραγματικότητα. Διότι κύριος στρατηγικός στόχος της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, στις σημερινές συνθήκες, είναι η αποκοπή των ΑΟΖ των δύο ελληνικών κρατών. Η απομόνωση της Ελλάδας από την Κύπρο και η επέκταση του ζωτικού χώρου της Τουρκίας προς νότο.
Το θέμα αυτό αποτελεί βασική επιδίωξη της Άγκυρας, διότι σε περίπτωση που Ελλάδα και Κύπρος ανακηρύξουν κοινή ΑΟΖ, τότε πραγματοποιείται μία άτυπη «Ένωση» μεταξύ τους, και στην ουσία σχηματίζεται μία «μεγάλη Ελλάδα» άκρως απειλητική για τα τουρκικά εθνικά συμφέροντα. Πρακτικά, ο χώρος της ανατολικής Μεσογείου περνά υπό τον απόλυτο ουσιαστικά έλεγχο ελληνισμού και εβραϊσμού, απομονώνοντας την Τουρκία από τις εξελίξεις και συρρικνώνοντας την τουρκική γεωπολιτική δυναμική. Το Ισραήλ, ήδη από το 2010, έχει χαλάσει τη συμμαχία του με τους Τούρκους, η οποία χρονολογούνταν από το 1996, και μετά το περίφημο επεισόδιο του «Mavi Marmara» (31 Μαΐου 2010) οι τουρκοϊσραηλινές σχέσεις ατόνησαν.
Είναι γνωστό ότι η Τουρκία ισχυρίζεται ότι της ανήκει ολόκληρος ο ενδιάμεσος χώρος που διαχωρίζει την Ελλάδα από την Κύπρο, ο οποίος σύμφωνα με την Άγκυρα αποτελεί τη δική της ΑΟΖ. Αυτό της δίνει το «δικαίωμα» να χαράζει κοινή ΑΟΖ με τη Λιβύη, η οποία «σπάζει» την ελληνοκυπριακή ΑΟΖ και, κατά τον τρόπο αυτό, απομονώνει την Κύπρο από τη μητροπολιτική Ελλάδα και καθιστά για πολλοστή φορά το μαρτυρικό νησί άθυρμα των τουρκικών επεκτατικών σχεδιασμών. Έτσι, το άλλοτε «ενιαίο εθνικό δόγμα» Ελλάδας-Κύπρου πάει περίπατο και ο κυπριακός ελληνισμός αποτελεί στο διηνεκές όμηρο των τουρκικών επιδιώξεων. Ένα νέο ’74 πλανάται ως φάντασμα πάνω από τη μεγαλόνησο.
Όλα τα παραπάνω λαμβάνουν ακόμη δραματικότερες διαστάσεις στο πλαίσιο των νέων γεωοικονομικών συγκυριών. Ήδη στην περιοχή αυτή διαδραματίζονται οι πρώτες φάσεις του μεγάλου ενεργειακού παιχνιδιού του 21ου αιώνα, με την επιδιωκόμενη από τα διεθνή καρτέλ εξόρυξη των υδρογονανθράκων. Τα εν λόγω καρτέλ ίστανται φυσικά υπεράνω εθνών και κρατών, συνεπώς μόνο ισχυρές πατριωτικές κυβερνήσεις δύνανται να αποτελέσουν γι’ αυτά σχετικά ισότιμους συνομιλητές. Ενώ όμως στην Άγκυρα εδρεύει μία εξουσία με πυγμή -εκείνη του Ερντογάν-, σε Αθήνα και Λευκωσία κυβερνούν πολιτικοί πυγμαίοι, οι οποίοι δεν λαμβάνονται σοβαρά υπ’ όψη από τα διεθνή κονσόρτσιουμ των πολυεθνικών. Αυτή είναι η νέα τραγωδία του μείζονος ελληνισμού.
Οι διεθνείς συμπράξεις που προετοιμάζονται θα περιλαμβάνουν τη δημιουργία κοινοπραξίας ομίλων -π.χ. με τη συμμετοχή του οίκου των Ρότσιλντ-, που θα εκμεταλλευτούν τα περιβόητα κοιτάσματα που επικαλύπτουν τον κυπριακό χώρο και εξαπλώνονται προς την Ελλάδα, στην κρίσιμη περιοχή του Καστελόριζου. Η νέα εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, επί Τραμπ, ευθυγραμμίζεται με τα συμφέροντα των ως άνω συμπράξεων, γι’ αυτό και ο νυν Αμερικανός πρόεδρος στην πράξη ακυρώνει την παλαιότερη μεσανατολική πολιτική των Ομπάμα-Κλίντον, γέννημα της οποίας υπήρξε η ταραχώδης «αραβική άνοιξη» του 2010-2011.
Ιδού λοιπόν το τουρκικό σχέδιο στρατιωτικής παρέμβασης στην περιοχή. Το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας στην Άγκυρα (που περιλαμβάνει την ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων της χώρας και της μυστικής υπηρεσίας ΜΙΤ, υπό τον ανώτατο άρχοντα) ενέκρινε στρατηγικό σχέδιο που κινείται παράλληλα σε δύο επίπεδα: αφενός στην απόσπαση προσοχής της Ελλάδας, μέσω της ολοένα αυξανόμενης ροής λαθρομεταναστών στα ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου, και αφετέρου στην άσκηση πίεσης επί της Κύπρου, με τις τουρκικές κινήσεις, έτσι που οι Ελληνοκύπριοι να νιώσουν στο πετσί τους τον κίνδυνο μιας νέας εθνικής τραγωδίας. Η διπλή αυτή τουρκική κίνηση αποσκοπεί, φυσικά, στο να υποχωρήσουν οι κυβερνώντες σε Αθήνα και Λευκωσία για μια ακόμη φορά στις απαιτήσεις της Άγκυρας.
Η ακραία εκδοχή του τουρκικού σχεδιασμού θέλει τις στρατιωτικές ένοπλες δυνάμεις να επιφέρουν χτύπημα… επί της τοποθεσίας που ενώνει την ελληνική με την κυπριακή ΑΟΖ, δηλαδή στον θρυλικό τόπο Σαν Ιόν της παράδοσης! Κάτι τέτοιο θα συμβεί, εάν η Ελλάδα και η Κύπρος θελήσουν αυτή τη φορά να μην οπισθοχωρήσουν και να φτάσουν ως το τέλος στην άτυπη μεταξύ τους «Ένωση», μέσα στο πλαίσιο μιας τετραεθνούς αντιτουρκικής συμμαχίας Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ-Αιγύπτου. Σε μια τέτοια περίπτωση είναι σχεδόν βέβαιο ότι η αντίδραση της Τουρκίας θα είναι βίαιη.
Είναι φανερό, ύστερα από την ανάλυση που κάναμε, ότι ο μείζων ελληνισμός μπήκε πλέον σε πολύ «βαθιά νερά». Οι επόμενες φάσεις ξετυλίγματος της τουρκικής επιθετικής στρατηγικής -με τις κινήσεις του ερευνητικού πλοίου «Yavuz» και με τα τρυπάνια στην ανατολική Μεσόγειο- θα είναι κατά πάσα πιθανότητα εντονότερες από τις αρχικές. Ελλάδα και Κύπρος θα κληθούν να αντιμετωπίσουν μια νέα πρόκληση, με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά. Κι αυτό, επειδή με τόσους διεθνείς παράγοντες να εμπλέκονται και με το μεγαλύτερο ενεργειακό παιχνίδι σε εξέλιξη, μια ενδεχόμενη ελληνοτουρκική σύρραξη θα μπορούσε να μετατραπεί σε παγκόσμια.
ความคิดเห็น